Naar aanleiding van de vorige blog – Koedijkje; Monument van het jaar 2018 – blijf ik nog even in de stad. De stad heeft een rijke geschiedenis. Het was ooit een garnizoensstad: ‘Herinnering aan Coevorden als garnizoensstad‘. Hier en daar zijn nog sporen uit dat verleden in de stad behouden, zoals het Arsenaal:
Op de plattegrond van de vestingstad:
“In 1607 had Coevorden 12 garnizoenen met 1600 man. In veel garnizoenssteden werden de soldaten bij particulieren ondergebracht, maar bij deze aantallen was het begrijpelijk dat in veel vestingsteden kazernes werden gebouwd. De kazernes in Coevorden waren lange rechte gebouwen die langs de randen van de stedelijke bebouwing werden gebouwd.” Dit lees ik op: Het Bentheimerblok. Het Bentheimerblok is een restant van zo’n kazerne, en wel de kapiteinswoning. Ik liep er afgelopen zaterdag langs.
Het pand is in 2015 gerestaureerd door de woningbouwvereniging en bevat drie wooneenheden. Ik verwacht dat dit pand ook een keer het predicaat ‘Monument van het jaar‘ krijgt.
Categorie archief: Regio
Koedijkje; Monument van het jaar 2018
In 2015 schreef ik drie blogs over een gerestaureerd pand (woonhuis en kantoorpand) aan het Koedijkje in de stad: ‘Koedijkje‘ en ‘Koeien in de stad‘ en ‘Koedijkje (vervolg)‘.
Het voorhuis is het kantoorpand en de twee oude schuren zijn nu het woonhuis.
Afgelopen zaterdag liep ik er nog langs en ik vind het nog steeds een mooi pand, jammer van de nieuwbouw er omheen.
Gisteravond las ik in de huis-aan-huiskrant dat het pand afgelopen vrijdag het predicaat ‘Monument van het jaar 2018’ kreeg – was me zaterdag niet opgevallen.Terecht.
Dodenherdenking
‘4 mei dodenherdenking – vanavond om 20 uur zijn we twee minuten stil. ‘Tijdens de Nationale Herdenking herdenken we alle slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en oorlogssituaties en vredesmissies nadien.’
Wij gaan naar de herdenking op de Joodse begraafplaats in onze ‘voortuin’. Deze herdenking vindt plaats rond 18.30 uur. Ieder jaar is groep 8 van de basisschool aanwezig. In de weken ervoor is hun de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog verteld en ook met name het verhaal van de Joodse gemeenschap uit het dorp. In oktober 2017 zijn zeventien Stolpersteine onthuld.
Zo wordt de geschiedenis aan de jongere generatie doorgegeven.
Neie boeren (2)
Half januari maakte ik een inleidend blog over het kunstproject ‘Neie boeren‘ van kunstenaarscollectief Drents Portret. Ze maakten portretten van veelal jonge agrariërs uit alle sectoren.
De expositie ‘Neie boeren’ rouleerde door de provincie en was september t/m eind november in Emmen. Ik was nieuwsgierig naar de portretten en op de laatste expositiedag lukte het me om de expositie in de Grote Kerk in Emmen te bekijken.
Een drieluik van een varkenshouder.
Het portret van een akkerbouwer. De woorden buiten, kanaal, draaitijden komen uit een computerprogramma van de aardappelopslag.
Op dit werk zie je Jurre – bekend van boerin (Agnes) zoekt boer – met z’n huidige partner Hanna. Ze hebben o.a. een zorgboerderij.
Onderstaand portret is een onderdeel van een drieluik, geschilderd op een stuk hout. Ze hingen als drieluik te ver uiteen om te fotograferen. Een jonge melkveehouder bovenop een kuilbult. Een roodbonte koe mag natuurlijk niet ontbreken op mijn weblog 😉
Dit is een olieverfschilderij in de kleur boerenblauw.
Het volgende schilderij raakte mij het meest. Niet direct omdat er een – 100.000 kg – koe op staat, meer de houding van de melkveehouder met zijn zoon en de koe. Hier sprak voor mij veel liefde en zorgzaamheid uit. De overalls knalden eruit tegen de witte achtergrond. Op de foto niet zo indrukwekkend als in het echt.
Terwijl ik de kunstwerken bekeek, merkte ik dat een van de kunstenaars er rondliep met de door haar geportretteerde agrariër. Dat vond ik zo leuk, ik vroeg of ik een foto van hem mocht maken bij zijn portret en of ik dat mocht publiceren op mijn weblog – dat mocht. Dank je Rik!
Dit was een korte impressie van de expositie. Het was de opzet van de kunstenaars om de Drentse boeren van de toekomst te portretteren, jonge boeren die veelal een innovatief bedrijf runnen. Daar zijn de kunstenaars in mijn ogen ruimschoots in geslaagd.
School- en Volksfeest 2017
Omdat ik de laatste maanden niet veel tijd had om te bloggen, zijn veel onderwerpen blijven liggen. Meestal heb ik er wel over getwitterd; dat werkt nu eenmaal sneller dan bloggen. Ik heb niet voor niks gefotografeerd en gefilmd voor mijn weblog, daarom verschijnen een aantal onderwerpen in retrospectief. Allereerst het vijfjaarlijkse School- en Volksfeest van 15 t/m 18 juni j.l.. Maanden van te voren zijn de buurtverenigingen in het geheim druk aan het werk aan de praalwagens. Het onderwerp van de optocht was deze keer ‘Tijd’. Drie praalwagens waren versierd met uitsluitend zaden, deze wagens mochten in augustus ook naar het Sallands oogstfeest Stöppelhaene in Raalte. ‘De tijdreiziger‘ van onze buurtvereniging won de tweede prijs en de publieksprijs – en won een gedeelde eerste prijs op de Stöppelhaene.
De eerste prijs:
De piratenboot van de basisschool:
Muzikale begeleiding van percussiegroep Klabats.
In de huis-aan-huiskrant vind je een fotoreportage van de optocht.
Burgers, buitenlui en boeren op bezoek
In augustus organiseert onze buurtvereniging elk jaar een activiteitendag voor alle leeftijden: de familiedag. Dit jaar is het twee weken uitgesteld door een Miss-verkiezing en een hardloopwedstrijd. Vandaag veertien dagen geleden was het zover. Dit jaar wilden ze verschillende bedrijven in de buurt bezoeken. De organisatie vroeg ons of ze hier de melkrobot mochten bekijken. Oorspronkelijke bewoners van de buurtvereniging hebben nog wel affiniteit met de landbouw, maar net als in veel andere plattelandsgemeenschappen zijn veel voormalige boerderijen verbouwd tot woonboerderijen met bewoners die veelal van elders komen en die de landbouw ‘kennen’ uit de (sociale) media – en dat is helaas niet altijd een juist beeld. In onze buurtvereniging zijn nog slechts vier melkveehouderijen actief. Wij laten graag burgers, buitenlui en boeren ons bedrijf zien. Bezoek ontvangen vraagt van te voren enige voorbereiding: aan de schoonmaak met z’n allen.
En ja hoor, vlak voor het bezoek kwam, moest een koe kalven, alsof ze het er om doen… .
Op de seconde af waren we klaar. Het bezoek kwam met twee huifkarren, een man of vijftig.
De buurtvereniging zorgde voor soep en broodjes.
Ze bleven een uurtje en daarna gingen ze verder, o.a. naar Talenti. Op dit melkveebedrijf maken ze van een deel van de melk heerlijk ijs – een aanrader.
Palmpasen
Onderweg naar de jaarlijkse Palmpasenoptocht (start 11.30 uur) in het dorp. Het is stralend lenteweer.
De optocht wordt georganiseerd door de Stichting Volksvermaken. Verzamelen bij de dorpskerk.
M.m.v. het harmonieorkest Volharding.
De Palmhaan.
De optocht maakt een klein rondje door het dorp. Na een half uur is het feest weer voorbij.
’n Wichie ♥
Pas geleden is er – sinds 23 1/2 jaar – een baby op de buurt geboren, een meisje. De baby van toen is al weer een aantal jaren melkveehouder.
De geboorte van ons buurmeisje kon niet ongemerkt voorbijgaan. Er woont sinds half januari een nieuw gezin op de buurt: zij werden gelijk deelgenoot gemaakt van onze gebruiken 😀 
Familie(?)/vrienden(?) hadden een mooie houten kinderwagen als welkom geregeld.
We feliciteren de ouders met hun mooie gezonde dochter en wensen ons buurmeisje veel geluk in haar leven!
Rondje stad
De stad is een oude vestingstad. In de stad staat het enige kasteel van Drenthe.
Het witte gebouw naast Het Kasteel (hotel, restaurant, vergader- en trouwlocatie) is het Gouveneurshuis.
De stad heeft een rijke geschiedenis. Sinds zomer 2015 is een wandelroute uitgezet – ‘Scherven van een stad’ – langs 10 markante locaties. Bij deze locaties staan panelen.
Nu ging het me niet zozeer om de panelen van de wandelroute, maar om het gebouw er naast. Het is de voormalige loods en het kantoor van Van Gend & Loos. Ik kende het niet anders dan als vervallen gebouw – zoals nog te zien is op een afbeelding vanaf Streetview (2009) van Google Maps – aan de andere kant van het station. 
Na een grondige restauratie is het een prachtig gebouw – zie Streetview.
In het linker gedeelte zit een mooi ingerichte barbershop, in het rechter deel bakkerscafé De Loods.
Het gebouw is een aanwinst voor de stad.
Het ligt alleen niet op een logische plek. Het ligt buiten het centrum van de stad, wel vlakbij een nieuw gebouwd winkelplein. Er liggen herinrichtingsplannen klaar voor het stationsgebied, met een ondergrondse voetgangersverbinding – onder het spoor door – tussen het centrum en het nieuwe winkelplein. Daarmee wordt De Loods ook beter bereikbaar voor winkelend publiek. Op de terugweg kwam ik langs de oude ommuurde rooms-katholieke begraafplaats. Onze buurvrouw ligt er begraven.
Altijd als ik deze begraafplaats wil fotograferen, heb ik fotografisch last van tegenlicht. Nu nam ik de kans waar.
“Wat gij nu zijt, was ik voor dezen. Wat ik nu ben, zult gij dra wezen.”
Neie Boeren
“Neie Boeren is een roulerende expositie van het Drents Portret over de hedendaagse boer. Het zijn niet enkel portretten, in de werken zijn ook bedrijfskenmerken terug te vinden. Bewust is gekozen voor diversiteit, van akkerbouw tot veeteelt, van hypermoderne varkensboer tot zorgboerderij. Maar het zijn allemaal boeren van nu, van deze tijd, zonder dat het beroep van boer geromantiseerd wordt. Een kunstzinnige draai hebben de werken wel, want dat heb je met kunstenaars. Kortom, kom kijken naar deze bijzondere expositie over Drentse boeren gezien door het oog van Drentse kunstenaars.
Op de expositie hangt werk van de kunstenaars Anneke Verstegen, Harrie Visser, Klaas Koops, Jeanet Tjassens, Anneke Leutscher, Henny Holtrop, Nicole van der Veen-Kerssies en Marcelle van der Leeuw van het Drents Portret.”
Ik kwam de berichtgeving over deze expositie vanmorgen tegen op Twitter – de expositie is vandaag geopend. Bij de expositie hoort bovenstaande korte film en een boek. Ik heb vanmorgen gelijk naar het boek geïnformeerd, het is alleen verkrijgbaar op de expositie. De expositie staat genoteerd in de agenda.
Waar te zien – vlgs de site van Drents Portret:
7 t/m 29 januari 2017 Boerderij Egberts Lent in Nieuw Annerveen
3 t/m 26 maart 2017 Kunstencentrum K38 in Roden
9 september t/m 29 november 2017 Grote Kerk in Emmen
Mist
Gisteren was het de hele dag mistig en een groot deel van de dag rond het vriespunt: de winter deelde speldenprikjes uit en zorgde voor lichte rijp. Het was mooi langs de toeristische route naar het dorp.
Open Monumentendag – Casperssteen
Gisteren was het Open Monumentendag – en de Dag van de boerin :-). De historische vereniging organiseerde gistermiddag een wandeling langs oude gebouwen en kunstwerken in het dorp o.l.v. de krasse, enthousiaste historicus, rasverteller en voormalig hoofd der school – hij heeft een heuse fansite. Ik was vooral geïnteresseerd in de agrarische onderwerpen. Zo stonden we stil bij ‘De Beukenhof’/‘Boerderij Meilink’ – tegenwoordig een appartementencomplex in het centrum van het dorp.
De geschiedenis van dit monumentale pand lees je onder deze link. Het is gebouwd in eclectische stijl en heeft ornamenten boven de ramen.
De familie Meilink uit Borculo erfde deze boerderij in 1927. Dat kwam goed uit, ze hadden veel schade geleden door de wervelstorm in 1925. Nazaten van deze familie Meilink zijn nog altijd melkveehouders en wonen elders in het buitengebied in de gemeente. We liepen verder naar rijksmonument ‘Boerderij Kiers’, gebouwd in Overgangsstijl.
Ik fotografeerde dit fraaie pand eerder in 2013:
Het woongedeelte heeft mooie details:
De schuren:
Waar ik speciaal voor gekomen was, is de Casperssteen.
Deze steen uit 1828 is in het turfhok gevonden en in 2000 in de muur van de deel gemetseld.
Het lijkt me geweldig om zo’n boerderij helemaal van binnen te bekijken. Nog een klein deurdetail op de deel:
Halverwege de wandeling ben ik afgehaakt, het werk wachtte weer.
Avond4daagse
Gisteravond kwam een vrolijk gekleurde sliert kinderen en begeleiders bij ons langs. Ze lopen deze week de avond4daagse.
Gelukkig was het droog. De koeien keken belangstellend toe.
meneer de boer stak de straat over toen de kinderen hier langskwamen. “Hé, dat is een boer!”, was de reactie van een van de kinderen. 🙂
Reeën
Deze keer kwamen ze vrij dichtbij. Ze hadden me wel in de gaten, maar zagen in mij geen gevaar. Vier reegeiten en een bok. Doodstil bleef ik staan. Reeën in de ‘voortuin’ – en twee rammelende hazen op de achtergrond.
De linker reegeit mist een stukje uit haar ene oor.
Bepaald geen straf
Het is bepaald geen straf om de toeristische route naar het dorp te nemen.
Door de weilanden, langs de beek.
Tegenwoordig gaat de route van het Pieterpad over dit schelpenpad. In natte periodes is het onbegaanbaar. Nu is het er prachtig. Het rook heerlijk naar pas gemaaid gras. Het beekdallandschap.
Het coulisselandschap.
Overstekend wild.
Bloeiend fluitenkruid kleurt de bermen.
Genieten in het kwadraat ;-).
Knalgeel en lichtgroen
We gingen vanmiddag een ijsje halen in Gees. Daar hebben ze heerlijk ijs, gemaakt van melk van koeien uit het dorp. Onderweg kwamen we een veld bloeiend koolzaad tegen.
Dit perceel koolzaad is, als het rijp is, voer voor scharrelkippen. Heel handig zo’n bord bij het gewas.
Aan de rand van het veld stonden bijenkasten. Opeens zagen we een enorme zwerm bijen boven het veld vliegen. Zij maken koolzaadhoning.
Even later kwamen we door een bos, de bomen met lichtgroen blad. Het was een mooie lentedag.
4 mei
In onze ‘voortuin’ ligt een Joodse begraafplaats. Vanmorgen wilde ik er even luisteren naar de stilte en de vogelgeluiden.
Helaas geen stilte, maar geroezemoes van pieterpadwandelaars. Ieder jaar wordt hier op 4 mei een kleine herdenking gehouden, georganiseerd door de stichting Volksvermaken en Oranjecomité. Ieder jaar is er ook een basisschoolklas bij betrokken. Zo wordt de dodenherdenking levend gehouden. De herdenking op de Joodse begraafplaats valt voor ons altijd onder werktijd. Vorig jaar zijn we voor het eerst naar de herdenking geweest, vanavond gaan we weer.
4 mei dodenherdenking – vanavond om 20 uur zijn we twee minuten stil. ‘Tijdens de Nationale Herdenking herdenken we alle slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en oorlogssituaties en vredesmissies nadien.’
Bekende gezichten
Hé, bekende gezichten. Een collega-melkveehouder uit de buurt en de eigenaar van ons mechanisatiebedrijf. Vandaag op RTV Drenthe.
Op naar Berlijn!
Het thema van de Boekenweek (12 t/m 20 maart) dit jaar was: Duitsland: Was ich noch zu sagen hätte. Voormalig NOS-correspondent in Duitsland Margriet Brandsma maakte in maart een tournee door Nederland. Vorige week woensdag was ze hier in de buurt.
Haar lezing ging over Duitsland en dan met name over Berlijn, de stad waar ze jarenlang woonde en nog steeds deels woont. Na de pauze vertelde ze over Angela Merkel, waarover ze een boek heeft geschreven – Het mirakel Merkel.
Ze was veel kleiner en tengerder dan ik had gedacht. Op tv lijk je zo 4-5 kg zwaarder, vertelde ze me.
Ze is een boeiende verteller. Een gesigneerd boek van haar mag natuurlijk niet in mijn collectie ontbreken.
Palmpasen
Uit de oude doos – 2009:
De boer op
In augustus schreef ik de blog: ‘Kijkje achter de schermen’. De nieuwe directeur bedrijven van de bank bracht een halve dag een bezoek aan ons bedrijf en hij bezocht ook een ander bedrijf – de Coöperatieve Blauwe Bes Drenthe. Op beide bedrijven zijn foto’s gemaakt, en daarvan staat een fotocollage in de laatste uitgave van ‘Dichterbij’ – een magazine van de Rabobank – onder de titel: ‘De boer op‘:
Een paar weken geleden spraken we hem op de ledenvergadering van de bank: hij wil nog wel weer een keer een halve dag met ons meelopen. Dat mag altijd. Iedereen is welkom voor een rondleiding en uitleg.
De week van de Drentse boer
‘Het RTV Drentheprogramma ‘De week van…’ staat deze week in het teken van de Drentse boer. Iedere dag nemen ze een kijkje op een ander boerenbedrijf in Drenthe.’ Twee melkveehouderijen komen uit onze omgeving. ‘Het familiebedrijf Euving in Zwinderen – vader Harry heeft daar samen met zijn zonen Rolf en Freddy een melkveebedrijf; ze zijn lid van onze fokstudieclub. De voorouders van Harry boeren al eeuwen in Zwinderen.’
‘Vandaag zijn ze bij de familie Vroege in Dalen. Het bedrijf heeft bijna 600 melkkoeien en is nog aan het uitbreiden. Megastallen hebben vaak een slecht imago, maar hoe gaat het er nu echt aan toe in zo’n stal?’
Op dit bedrijf is ook gefilmd voor de uitzending van Zembla: De topsporters van de melkindustrie – deel 1 en deel 2. Daar stond nogal ophef over. We hoorden van twee oud-stagiairs – die een paar keer per week op dit bedrijf vaste melker zijn (naast hun studie) – dat de Zemblafilmploeg twee dagen heeft gefilmd en dat de ploeg haar best deed om negatieve shots te filmen. Dat kleurt natuurlijk de insteek van het programma.
Schemerdonker
Toevallig was ik deze week twee keer bij schemerdonker in de stad. Omdat ik meestal wel een compactcamera bij me heb, kon ik het niet laten om foto’s te maken. Gisteravond stond ik midden op de Markt en maakte ik een panoramaopname – foto is niet 100% scherp (klik op de afbeelding voor een groter formaat):
Woensdag had ik een klusje als huisfotograaf. Even na 17 uur verliet ik het mooiste gebouw in de stad. Toen ik achterom keek, zag ik dit:
Ook in donker is het een sfeervol gebouw.
Ra ra
Pas geleden las ik – ik weet niet meer waar ik het las – dat er deze herfst weinig paddenstoelen waren, omdat het te droog en te warm was. Vorige week zag ik verse vliegenzwammen:
en eekhoorntjesbrood:
Diezelfde dag zag ik madeliefjes in de berm:
Verderop in de berm bloeide fluitenkruid:
Vanmiddag zag ik een zwerm kieviten rondjes draaien, in tegenlicht net dwarrelende zilverpapiertjes:
Ra ra, in welk seizoen leven we vandaag? Seizoenen onderscheiden zich niet veel meer van elkaar.
Vorige week zag ik een geel bloeiend veld met groenbemester (mosterdzaad??) – ik had geen tijd om er een foto van te maken. Vandaag kwam de herkansing, de felle gele kleur was niet meer zo uitbundig. Op de achtergrond een van de twee molens van het dorp – De Bente.
Vandaag zag ik weer een verse vliegenzwam.
Terwijl ik bezig was de paddenstoel te fotograferen, kwamen er twee wandelaars aan. Ze zagen wat ik deed, we raakten aan de praat. Ze waren een weekje met vakantie bij de buren. Ze kwamen uit Huussen. Ik schatte ze in als vitale zeventigers. De man vertelde dat zijn opa vroeger handelde in brandstoffen en dat hij als kind een keer was mee geweest om turf te halen uit Klazinaveen. Zo’n opmerking vind ik zo bijzonder: turfsteken in deze omgeving is helemaal nog niet zo heel lang geleden… .
Vertrouwd voordelig
Vorig jaar augustus kwam het boek ‘Vertrouwd voordelig‘ van Peter Middendorp uit. Het boek speelt zich af in Emmen, en dan met name in en rond de winkelstraat de Noorderstraat.
De hoofdpersoon in het boek – de 17-jarige Vincent Hensel – is twee keer van een middelbare school gestuurd. Zijn vader heeft – net als de vader van Peter Middendorp – een Blokkerfiliaal en daar moet hij dan maar – zeer tegen zijn zin – in aan het werk.
Op zijn interview in Volkskrant Magazine in augustus 2014 krijgt Peter Middendorp veel commentaar. Kort daarop heb ik het boek gelezen, ik kon er niets schokkends aan ontdekken. Het zijn de gedachten van een 17-jarige puber in een suffe provinciestad, terwijl je op die leeftijd groots en meeslepend wilt leven.
In het boek komt de karakteristieke kastanjeboom in de Noorderstraat een paar keer voor. Het is al een oude boom. Onderstaande foto vond ik via de facebookpagina van Oud Emmen.
Toen ik half mei speciaal in Emmen was om foto’s te maken van de bloeiende kastanjeboom,
zag ik dat er twee kastanjebomen staan en de bomen komen iets minder vaak voor in het boek dan ik dacht, merkte ik na herlezen van het boek.
De neef van Peter Middendorp – Daniël Lohues – nam na wat geharrewar het eerste exemplaar in Drenthe in ontvangst en dat alles in boekhandel Vermeer, tegenover het Blokkerfiliaal. Voor de boekhandel staat het beeld Lezend meisje (1993) van Bert Kiewiet.
Het boek ‘Vertrouwd voordelig’ is afgelopen zaterdag gekozen tot Beste Groninger Boek 2015 en daarom krijgen bovenstaande foto’s uit mei 2015 eindelijk een plek op mijn weblog.
Kermis
Ieder jaar kom ik over het kermisterrein en ik kan het niet nalaten om er foto’s van te maken. Het was schemerig en rond etenstijd, er was vrijwel niemand op de kermis. Even fotografisch genieten van de bont gekleurde attracties.
Herfst
Momenteel zijn de herfstkleuren op z’n mooist en met de zon erbij komen de kleuren nog mooier uit. Het was twee dagen achtereen grijs, koud en mistig. Niet echt ideale omstandigheden om de herfstkleuren te fotograferen.
Toen ik in de Daoler Tuun was, scheen de zon.
Ik wilde het coulisselandschap – houtwallen met o.a. oude eiken, vlier, lijsterbes, braam- en framboosstruiken – in de buurt fotograferen, maar de zon verdween.
Het werd weer muisgrijs, niet fijn licht om te fotograferen.
Toen ik bijna thuis was, scheen de zon weer.
Vanmiddag kwam de herkansing. Het coulisselandschap:
Deze weg met beuken is elk seizoen mooi. Nu in de herfst zijn het de prachtige, warme tinten.
Historische Havendagen 2015
Dit weekend waren de Historische Havendagen in de stad. Ik wilde wat foto’s maken van het Arsenaal – het mooiste gebouw in de stad – in dit decor.
Er was van alles te doen, warenmarkt en kermis:
Piratentheater voor kinderen:
De Haven met oude schepen:
Nu ik toch in het centrum van de stad was, kon ik voor hetzelfde wat gebouwen fotograferen. Voormalig pakhuis De Vlijt. Dit gebouw kwam ruim vijf jaar geleden ook op mijn weblog voorbij. Het is het hotelgedeelte van Kasteel Coevorden – huidige eigenaar is Ben Woldring.
Ik heb nog wel eens kritiek op de architectuur in de stad. Fantasieloos vind ik het wijkje rondom het Arsenaal – zie de rijtjeswoningen links op de drie foto’s boven De Vlijt. Dat het ook anders kan, zie je op onderstaande foto. Hier zie je de vorm van het Arsenaal en De Vlijt in de appartementencomplexen terugkomen.
Toen ik thuis kwam, zag ik dat ik net het borstbeeld van Van Heutsz op de foto heb staan – ik wist niet dat het beeld daar staat, het stond eerder op het grasveld bij het voormalige gemeentehuis.
Van Heutsz is geboren in Coevorden – er is ook een park naar hem vernoemd, maar zijn handelen in de Atjehoorlog is omstreden. Je kunt je afvragen of het beeld nog een plek in de stad moet hebben… .
Het was gezellig druk in de stad.
Zandwacht
Vandaag is de officiële onthulling van het kunstwerk Zandwacht op de Tweede Maasvlakte bij Rotterdam, las ik vanmorgen in de krant.
Het is een ontwerp van kunstenaarscollectief Observatorium. Dit kunstenaarscollectief maakte ook het kunstwerk op het platteland.
Ik zie overeenkomsten in beide kunstwerken.
Op fietse
Gistermiddag was ‘Festival Op Fietse’ van RTV Drenthe in de stad – ‘Festival Op Fietse’ is een twee weken durend sportief, muzikaal en cultureel evenement. Van maandag tot en met vrijdag fietsen Joris Barske en Frits Emmelkamp samen met een bekende Drent van dorp naar dorp. Ze vertrekken om 8.00 uur en finishen tussen 15 en 16 uur.’ Gisteren was de fietsgast Margriet Benak, verslaggever/presentator van RTV Drenthe.
Voor het mooiste gebouw in de stad was een podium neergezet.
De zusjes Kannegieter – winnaars van het Drèents Liedtiesfestival 2015 – zongen het lied ‘Op Fietse’ van Skik.
Daarnaast waren nog een aantal activiteiten.
Er was helaas niet veel belangstelling… .
Iedereen ging aan het eind van de tv-opnames op een ‘fietsie’.
Vanavond is de uitzending op RTV Drenthe.
Update: de uitzending:
Avondvierdaagse
Niet eerder kwam de Avondvierdaagse hier langs.
De koeien keken op van zo veel wandelaars.
Gelukkig was het droog toen de kinderen langskwamen. Even later plensde het weer.
Wij zijn blij met de regen die gisteren en vandaag viel, het was behoorlijk droog.
Koedijkje (vervolg)
Hé, dat is toevallig! Gisteravond zag ik dit artikel in de huis-aan-huiskrant over het zo mooi gerestaureerde pand in de stad. Het artikel is niet linkbaar, ik citeer: ‘Laatstgenoemd straatje (=Koedijkje), lang geleden ook wel Koepad of Koewegje genoemd, liep met een flauwe bocht naar de Spoorsingel. Het was echt een achterafstraatje en diende onder andere samen met stegen als de Botersteeg en de Bakkersteeg voor het naar buiten drijven ’s morgens en het in de stad binnendrijven van vee ’s avonds. ‘De beesten’ van de stadsboerderijen mochten vanwege de achter te laten ‘koeiendrek’ natuurlijk niet in de deftige hoofdstraten komen.’ En over de schuren: ‘In de oude schuur achter het huis werd de vuile was gesorteerd, gewassen en gecentrifugeerd en de tweede schuur herbergde de droogkamer en daar stonden ook de pers en de grote en de kleine mangel.’ Beide schuren behoorden tot de wasserij. Er heeft niet – zoals ik in de blog Koeien in de stad meldde – een klompenfabriekje in gezeten.
Update: inmiddels staat het artikel op internet, lees het onder deze link.
Vistrap
Een aantal jaren geleden is een vistrap aangelegd bij de stuw in de beek.
Het gebiedje is toen ingezaaid met wilde bloemen. Daarvan is niet veel overgebleven, alleen soorten die er gedijen. Dat zijn momenteel lupinen – en heel veel distels :-(. Het is een mooi gebiedje om af en toe met de camera rond te struinen.
Pieterpadwandelaars tussen de lupinen.
Huisfotograaf
In onze dorpsschool is vorige week de honderdste ‘Bibliotheek op school’ in Drenthe geopend. Als huisfotograaf was ik daarbij aanwezig – om beeldmateriaal voor een persbericht te leveren en voor de facebookpagina die ik tijdelijk onderhoud. Ik vind het grappig om deze week m’n foto’s in de kranten terug te zien. Al zijn het ‘maar’ de huis-aan-huiskranten, ze worden wel veel gelezen. Meer foto’s staan op Flickr.
Drentse woonboerderij
Deze voormalige boerderij is al jaren in gebruik als woonboerderij. Het is maandag, wasdag. Heel vaag zie je de witte was buiten aan de waslijn hangen. De stookhut – links – is vorig jaar gebouwd. Met het fluitenkruid een romantisch plaatje. Ik heb helemaal rechts een lelijke schotelantenne eraf geknipt, want dat verstoorde het idyllische beeld ;-).
Koeien in de stad
Ik weet nu wat de functie ooit was van de oude gebouwen uit de blog Koedijkje – een aanvulling volgt verderop in de tekst -, maar nog niet wat de achtergrond van de straatnaam is.
Ik vroeg het vorige week aan de stadsgids. Hij verzorgt regelmatig stadswandelingen. Hij wist het niet. Vervolgens vroeg ik het aan de man die sinds jaar en dag suppoost is in het Stedelijk Museum in de stad. ‘Ach wicht‘, zei hij tegen me, ‘Ik zal het je vertellen’. Ik kreeg een heel enthousiast verhaal en allerlei anekdotes te horen. In het kort komt het hier op neer. De stad is een voormalige vestingstad. De vorm is vanuit de lucht nog goed te zien – de afbeeldingen heb ik van internet geplukt.
In de stad waren – net als in andere (vestiging)steden – ooit stadsboerderijen. Stadsboerderijen, dat had ik me niet gerealiseerd. Ik weet duidelijk te weinig van geschiedenis. De vestinggronden, waar de koeien op weidden, lagen buiten de stad. Als de koeien naar de vestinggronden gingen, mochten ze niet door de hoofdstraten worden gedreven, maar via achterafsteegjes: via het Koedijkje. Dat is de verklaring van de straatnaam.
De suppoost vertelde me dat in de rechter oude loods ooit een wasserij was gevestigd, in de linker een klompenfabriekje – later had het dienst gedaan als verkoophal van een kerk. Zo ziet het Koedijkje er tegenwoordig uit, met rechts het beeld De Gaslantaarnaansteker van Jan Krikke. Dit kunstwerk kwam al eens voorbij in de blog Aardgas uit 2009.
De suppoost wees me ook op de Koesteeg – deze steeg kende ik niet bij naam.
Deze steeg had ooit dezelfde functie. En zo ziet tegenwoordig de Koesteeg eruit.
En vanuit de andere kant – met aan de rechterkant een kaalslag:
Er is in de stad het nodige afgebroken en vooral in de jaren tachtig en negentig vorige eeuw herbouwd met fantasieloze appartementencomplexen. Gelukkig is er tegenwoordig iets meer waardering voor de geschiedenis van de stad, en zie je dat nieuwe appartementen een aan het stadsbeeld aangepast uiterlijk krijgen. In de stad zijn hier en daar restanten van het oude boerenleven terug te vinden, dat is te lezen in het artikel: Overblijfsel van eeuwenoud boerenleven. Voor mij is het interessante informatie: boeren en koeien in de stad. Ik kijk nu met andere ogen naar het stadsbeeld.
Koedijkje
In 2009 maakte ik de blog Aardgas. Toen ik voor dit blog in de stad was, kwam ik langs het Koedijkje.En aan het Koedijkje zag ik deze twee oude vervallen schuren staan.
Zo zien de panden er op Streetview uit – met de foutieve straatnaam Koeweg. (Streetview loopt jaren achter).
De straatnaam en de oude schuren maakten me nieuwsgierig. Ik neusde in de plaatselijke bibliotheek in de boeken, maar ik kon er jammer genoeg niets over vinden. Wat was ooit de funtie van deze twee schuren? In oktober 2014 stond in de huis-aan-huiskrant een artikel over dit woonhuis en schuren. In de twee loodsen was ooit wasserij De Nijverheid gevestigd. (Update: in de rechter loods zat ooit een wasserij, in de linker loods een klompenfabriekje). De zoon van de huidige bewoners is architect en hij heeft er een woonhuis (de voormalige loodsen) en kantoorpand (het voormalige woonhuis) van gemaakt. Toen ik pas geleden voor de blog Stolpersteine in de stad was, ben ik langs het vernieuwde pand gegaan. En dit is er van gemaakt.
In de doorloop tussen het woon- en werkgedeelte zie je in het spiegelglas een tegenoverliggend appartementencomplex.
Ik vind het mooi uitgevoerd, de sfeer is behouden, veel details uit de oude loodsen zie ik in de nieuwbouw terug: een aanwinst in de binnenstad (excuses voor de lensvertekening).
Ventoux
Komende week gaat de film ‘Ventoux‘ in première. De film heeft de afgelopen jaren al de nodige publiciteit getrokken, vind ik. Het filmscenario was er eerder dan het boek. Meestal is het omgekeerde het geval: eerst het boek en dan de film. Schrijver is Bert Wagendorp. Het boek was in 2013 een bestseller. Het thema is vriendschap. Het is een prettig leesbaar boek. Het eind van het verhaal vind ik ver gezocht, doet voor mij afbreuk aan het verhaal. Journalist en schrijver Bert Wagendorp kwam in november 2013 op uitnodiging van de zes bibliotheekvestigingen in onze gemeente naar het dorp. Alle vestigingen hadden een jubileum te vieren, vandaar. Hij werd geïnterviewd door Karin Mulder, sportverslaggever van RTV Drenthe en als huisfotograaf was ik erbij.
Normaal is de publieke belangstelling voor een literaire avond niet erg groot, die avond een zaal vol met opvallend veel mannen: wielerfanaten. Zij kennen Bert Wagendorp vooral van z’n sportcolumns en als regelmatige gast in het tv-programma De Avondetappe.
Er was gelegenheid om een boek te laten signeren. Voor mijn verzameling gesigneerde boeken (met foutieve datum, moet 28 november 2013 zijn):
De vrouwelijke hoofdrol in de film Ventoux wordt gespeeld door Maruschka Detmers, afkomstig uit Schoonebeek (Zuid-oost Drenthe). Zij vertrok als 17-jarige naar Frankrijk en is daar een succesvol actrice. In Ventoux speelt ze voor het eerst in een Nederlandse film. De titeltrack van de film is van Blaudzun.
Stolpersteine
Dodenherdenking. Vanavond om 20 uur is het twee minuten stil.
“Tijdens de Nationale Herdenking herdenken wij de Nederlandse oorlogsslachtoffers. Allen – burgers en militairen – die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen of vermoord sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, en daarna in oorlogssituaties en bij vredesoperaties.” (Via)
In de stad is ooit een Joodse gemeenschap geweest. Van de 139 Joodse inwoners die de stad begin 1942 nog telde overleven slechts 14 de oorlog. Lees meer over de Joodse gemeenschap in de stad onder deze link.
De voormalige synagoge, met aan de linker muur een gedenkteken.
Ik was in de stad op zoek naar Stolpersteine. “Stolpersteine zijn gedenktekens op het trottoir voor de huizen van mensen die door de nazi’s zijn verdreven, gedeporteerd, vermoord of tot zelfmoord gedreven zijn. Deze Stolpersteine of struikelstenen herinneren onder andere aan Joden, Sinti en Roma, politieke gevangenen, homoseksuelen, Jehova’s getuigen en gehandicapten.” Ik wist in welke straten ik ze kon vinden. Ik moest wel even zoeken, omdat ik niet precies wist waar ze lagen. De onderste drie Stolpersteine zijn vorige week gelegd en omdat er rozen bij lagen, vond ik ze.
Stolpersteine, kleine gedenktekens om even bij stil te staan.
Routewijziging
Vanmorgen nam ik de toeristische route naar het dorp. Deze fiets-/wandelroute loopt langs de beek. Ik was er een paar maanden niet langsgekomen, want onder natte omstandigheden is het pad heel slecht begaanbaar – ik noem het hier altijd ‘apengrond’. Dat is te zien aan de diepe sporen naast het schelpenpad.
Je kijkt vanaf hier over het ruimtelijke weidevogelgebied Drostendiep – vernoemd naar de beek.
Ik kwam langs het kunstwerk op het platteland en op de terugweg zag ik de markering aan de boom. Zou het Pieterpad hier nu langsgaan?
Toevallig kwamen er net twee pieterpadwandelaars aan, ook zij zagen deze markering. We raakten aan de praat, ze kwamen uit de omgeving van Rotterdam. Ze hadden al een stuk van de noordelijke en zuidelijke route gelopen, nu waren ze bezig met het tussenstuk van het Pieterpad. Ik wenste ze een goede voortzetting. Aan het eind van het pad zag ik dat het inderdaad een routewijziging is van het Pieterpad – in droge periodes zeker een mooie route door de weilanden en langs de beek.
Paasvuur
Op het platteland hadden we vanavond uitzicht op kleine en grote paasvuren.
Stichting Volksvermaken in het dorp is in februari begonnen met het stapelen van een paasbult van uitsluitend snoeitakken en deze bult is vanavond in brand gestoken door de witte wieven, zie de foto’s op de site van de huis-aan-huiskrant.
Appleknockers Flophouse
” Striptease-affaire in Wezup (28 oktober 1969)
Het getuigt van slechte smaak om in café W. Perkaan in Wezup de dorpsbewoners, die daar helemaal niet of slechts ten dele op waren voorbereid, na het aanbieden van veel alcohol, een ontklede dame te presenteren en dit enkel en alleen voor een commercieel doel: het verkrijgen van een interessante foto voor een platenhoes en een film, waarmee goede zaken kunnen worden gedaan”. Dat zei de burgemeester van Zweeloo mr. H. Greebe, gisteravond in de gemeenteraad naar aanleiding van de naakt-“voorstelling” die, zoals gemeld, op maandag 20 oktober voor ongeveer twintig boeren uit die plaats was georganiseerd.” Aldus het Nieuwsblad van het Noorden.
Via Delpher – een digitale datebase met boeken, kranten en tijdschriften – zijn meer krantenartikelen over dit onderwerp te lezen.
Deze rel was rond de lp Appleknockers Flophouse van Cuby & Blizzards uit 1969. Lange tijd waren de filmbeelden onvindbaar, er werd zelfs gedacht dat de film niet bestond. Vandaag zag ik de clip op internet voorbijkomen. Het is een prachtig tijdsbeeld, de film en de rel er omheen. Hilarisch zelfs, de krantenkop een paar dagen later luidt: Twintig boeren uit Wezup tippelden in striptease-val.
Perkaan in het Drentse dorp Wezup bestaat nog altijd, het is tegenwoordig een restaurant. Wezup, volgens Cuby the most isolated part of Holland.
Update: onderstaande clip is jammer genoeg niet meer te bekijken, het is te proberen via deze link.https://vimeo.com/121586508
Huisfotograaf
In een week had ik vier klussen als huisfotograaf. Het lezen van andermans/-vrouws blogs schoot er hierdoor helemaal bij in. De Bibliotheek op school is een landelijk concept. Het is een samenwerking tussen bibliotheken en onderwijs en het doel is om de taalvaardigheid, leesmotivatie en informatievaardigheden van leerlingen te verbeteren. In de provincie Drenthe zijn ze druk bezig om dit concept in te voeren. Er was een masterclass – Lezen is goud, maar wat als je er niet van houdt? – over dit project georganiseerd voor onderwijzers en bibliotheekmedewerkers: 
De volgende middag was ik op een persbijeenkomst. De wethouder, bibliotheek en vertegenwoordigers van 15 basisscholen uit onze gemeente tekenden een samenwerkingsovereenkomst met de Bibliotheek op school. Een paar dagen later zag ik de foto’s terug in de huis-aan-huiskrant.
Woensdag was ik als fotograaf aanwezig bij de gemeentelijke Voorleeswedstrijd. De 15 deelnemers aan de wedstrijd:
En donderdagavond was ik bij een lezing van journalist en schrijver Pauline Broekema, en kon ik een exemplaar toevoegen aan mijn verzameling gesigneerde boeken.
Naast het leveren van beeldmateriaal, hou ik vanaf half januari een facebookpagina bij. Omdat, naar het schijnt, bijna iedereen op facebook ‘zit’, is het voor een organisatie wel een platform om je er te profileren. Privé vind ik facebook helemaal niets, ik vind het veel te vluchtig en vooral veel te oppervlakkig. Ik hou het bij twitteren en bloggen.
Abraham
Gisteren hadden we een Abraham op de buurt. Dinsdagmiddag hebben we – tussen drukke werkzaamheden door – de stropop in de tuin gezet. Het feest vierden we in augustus. Buurman1, van harte!
We hebben helaas wat trekkersporen op z’n biljartlaken (=grasveld 😉 ) achtergelaten, sorry! Niemand in de buurt die zo’n strak gazon heeft!
Volgens de huidige stand van zaken moeten we bijna 30 jaar wachten op weer een Abraham c.q. Sara.
Kermis
A.s. maandag is het Ganzenmarkt in de stad. Gistermiddag ging de daarbij horende kermis van start. Het schemerde toen ik over de kermis liep. Ook al heb ik niets met een kermis, fotografisch vind ik het een mooi onderwerp. Ik kon het dan ook niet laten om er een paar foto’s van te maken.
Drents Cultureel Café
Sinds maart dit jaar organiseren de samenwerkende partners in het mooiste gebouw van de stad – het gebouw was genomineerd voor de BNG Bank Erfgoedprijs 2014 (niet gewonnen) – een Cultureel Café op de eerste zondag van de maand – m.u.v. de zomermaanden. Zelf zit ik niet op zondagse activiteiten te wachten, maar afgelopen zondag hadden ze toch wel een erg interessant programma. Het thema was: Drentse taal en cultuur. Miss en Mini-Miss Ganzenhoedster 2013 verwelkomden de bezoekers – aanstaande maandag op Ganzenmarkt is de nieuwe missverkiezing. We kregen van de beide missen een sticker en button met de tekst: “Tegen mij kuj Drents praoten!“
De middag werd in het Drents aan elkaar gepraat door directeur en streektaolfunctionaris van het Huus van de Taol en schriever Jan Germs. Hij las ook twee verhalen voor uit een van zijn boeken.
Dameskoor Sweelodie – het koor won de Drentse Korenslag 2014 – gaf twee keer een optreden.
Lambert Hans – hij is o.a. stadsgids – vertelde over de geschiedenis van de Ganzenmarkt.
En tot slot was het podium voor bassist en zanger William Bossong (hoe Drents wil je een naam hebben 😉 ) van de Drentstalige boerenrockband Mooi Wark.
William kon humoristisch over de belevenissen van Mooi Wark vertellen. Hij had nu heel ander publiek dan hij in de feesttenten gewend is ;-). Hits als In de blote kont en Zo geil als een bossie siepels in augustes zijn tot de verbeelding sprekende hits. Mooi Wark is dan ook razend populair onder (plattelands)jongeren, in 2008 speelden ze het Amsterdamse Paradiso plat. Zelf vind ik Warkende helden (Working Class Hero/John Lennon) een mooi lied. En de afsluiting van de middag was als gewoonlijk van striptekenaar Herman Roozen, hij maakt tijdens het Cultureel Café bijpassende cartoons met in de hoofdrol Gans en Geesje:
De striptekenaar is duidelijk een import-Drent – hij komt uit de Achterhoek: hij husselt praoten en proaten lekker deur mekare. En ik heb m’n verzameling gesigneerde boeken uitgebreid:
Kortom, een heel gevarieerd programma, waar iedereen belangeloos(!) aan meewerkte.
Culturele Uitmarkt
Drentse Uitmaand: “In Drenthe vinden jaarlijks tal van culturele evenementen plaats. Groots, maar soms ook heel klein. De opening van het culturele seizoen is traditioneel in september. Inwoners kunnen op uiteenlopende manieren kennis maken met kunst en cultuur in hun eigen of buurgemeenten. Theaters, verenigingen, musea en kunstenaars presenteren zich in de actiemaand met muziek, dans, theater, workshops, demonstraties en de eerste voorstellingen.” Afgelopen zaterdag was de culturele uitmarkt in de onze gemeente. Een kleine 3d tekening – vind ik altijd leuk om naar te kijken:
Kunstmarkt:
Ik kijk altijd erg kritisch naar koeienschilderijen. De een kan het – in mijn ogen – beter :
dan de ander:
Maar goed, ik kan zelf nog geen potloodstreep op papier krijgen. En toen, toen was de accu van m’n camera leeg… . Jammer, want op zo’n uitmarkt kun je heerlijk fotograferen.
Sara
Vandaag hebben we een Sara op de buurt, en dat zal ze weten ook :-).
Gisteravond hebben we als buren een Sara gezet, deze keer is het een stropop. En volgende week vieren we feest. Buurvrouw1, proficiat!
Vechtdalrally 2014
Vandaag was de 10e editie van de Vechtdalrally. Deze eendaagse autorally bestaat uit meerdere onderdelen. Een deel van de klassementsproeven wordt in onze omgeving verreden. Sinds een paar jaar is de finish hiervan aan onze weg. Ruim van te voren zijn de aanwonende aan het parcours keurig geïnformeerd. Tijdens de wedstrijd is de weg voor alle verkeer afgesloten. Ook al rijden ze bij onze boerderij niet meer plankgas, het viel niet mee om de auto’s vast te leggen.
Het Pieterpad loopt langs een deel van het rallyparcours. De organisatie was deze keer vergeten de wandelaars via een andere route te laten lopen. Nu werden ze via onze weg gestuurd, levensgevaarlijk! Ik heb twee stel wandelaars de weg gewezen door de weilanden en via de beek kwamen ze weer vlakbij de route uit.
Deze twee wandelaars kwamen uit de Betuwe. Ze liepen vandaag twee routes van het Pieterpad (40 km!). Ze oefenden voor de Nijmeegse Vierdaagse, vandaar deze extra lange afstand. Ik kon ze, als ongetrainde wandelaar, nauwelijks bijhouden, ze hadden flink de pas er in.
Een kunstwerk op het platteland: de onthulling
Precies veertien dagen geleden – 5 juni – was de officiële onthulling van het kunstwerk op het platteland. Via een reactie op mijn weblog had ik een uitnodiging gekregen. M’n werkkleding – hoofddoek, vest, rok, schort, panty met ladder, geitenwollen sokken en klompen – verruilde ik voor een fleurige bloemetjesjurk. Hooggehakt en een feestelijke hoed op m’n permanentje en natuurlijk de onafscheidelijke Agfa Click in hand, en daar ging het heen. Er was een kleine groep genodigden en belangstellenden aanwezig.
De voorzitter van Natuurkunst Drenthe, iemand van kunstenaarsgroep Observatorium en de directeur van het Drents Museum voerden het woord. Wat ze allemaal zeiden valt na te lezen op de blog Helderrood, Dagblad van het Noorden en de huis-aan-huiskrant.
Vijf mensen – iemand van Dorpsbelangen, van de provincie, van Natuurkunst Drenthe, van het kunstenaarscollectief Observatorium en de uitvoerder – onthulden een informatiezuil bij het kunstwerk.
Daarna was er muziek, een drankje en een hapje. Het feestje viel echter in het water. Het was guur weer, de harde wind stond pal op de locatie en het begon ook nog te regenen. Iedereen stond te blauwbekken van de kou en na de officiële onthulling zijn de meesten snel vertrokken.
Wat vind ik van het kunstwerk? Het ontwerp vind ik mooi. De gekozen materialen – hout, staal, beton – passen bij het onderdeel wat ze voorstellen. Als geheel vind ik dat weer net iets minder, ik had liever het werk abstract gehouden. Het deel van staal valt uit de verte niet op, valt weg tegen de bomenrand. Ik kan me wel vinden in wat een journalist in een huis-aan-huiskrant schreef: het is mooi ambachtelijk gemaakt. Ik vond het in ieder geval bijzonder om de ‘geboorte‘ van het kunstwerk te volgen.
Over koetjes en kalfjes 