“Weet je dat ik een ansichtkaart van Hendrika Puntdroad heb gespot? In Staphorst notabene“, meldde Ria – een van mijn lezers – me pasgeleden. In Staphorst nog wel, daar zal Hendrika P. zich helemaal thuisvoelen ;~). Ik mailde terug of ze toevallig had gezien wie de maker is van deze kaart. Ik verschuil me wel achter deze prachtvrouw, maar ik ben niet de maker van de foto. Ik maak oneigenlijk gebruik van de afbeelding en dat is niet mijn bedoeling. Ik heb deze kaart ooit gekregen, maar ben de kaart na het scannen kwijtgeraakt. Ik heb internet afgezocht om de maker en de kaart te achterhalen, maar dat is me niet gelukt. “Ik ga nog een keer voor je langs in Staphorst. Wordt vervolgd“, kreeg ik als antwoord terug.En jawel, daar hangt Hendrika in de kaartenstandaard in Staphorst en precies een week geleden vond ik de kaart in de brievenbus. De kaart is uit 1996, de fotograaf is Peter Schütte. De titel van de kaart is: ‘Love makes us feel close’, en die titel past helemaal als een oud vestje.
Je ziet dat deze stoere boerin van haar koe houdt en omdat ze de koe met de hand melkt, houdt ze haar gehoofddoekte hoofd lekker dicht tegen het warme lijf van de koe. Ik ben heeeel blij met de kaart en toen ik dat Ria berichtte, schreef ze terug: “’t Is toch wel apart hoe je zo maar een stukje in het leven van mensen meeloopt die je niet kent, door een weblog. Dat iemand soms ineens even in je hoofd schiet, terwijl je verder niets van hem of haar weet. Bijzonder.” En bijzonder is het! Ria, bedankt voor de kaart en vooral voor de waardevolle woorden! Al heb ik helemaal niets met wandelen, ik wandel altijd graag virtueel met je mee. De humor in je tekst en foto’s zorgen regelmatig voor een lach. Je hebt oog voor opvallende details onderweg, zoals te zien is in de serie ‘Busognes‘, ‘Wadapatja!‘, ‘From the Ministry of Silly Signs‘ en ‘100 Boerenerven‘. Heel terecht is vorig jaar je fotoserie uitgekozen voor een promotiefilmpje voor de provincie Groningen. Ik ‘laot jou mar lopen‘.Op dezelfde dag dat ik deze kaart kreeg, zat er nog iets leuks in de brievenbus. (Wordt vervolgd).
07/06/2011 om 16:51
Hartstikke leuk dat Ria de kaart voor jou gevonden heeft.
Het valt mij vaak op dat, als je ergens bent en een bepaald iets ziet, je vaak aan een blogger gaat denken. Ook al ken je elkaar niet persoonlijk, bloggers zijn zo vertrouwd en je krijgt vaak iets van hun interesses mee.
Wat heeft Ria trouwens een originele log.
LikeLike
07/06/2011 om 17:43
Heel erg leuk die kaart!
Daar zal je blij mee zijn. 🙂
Dan weet nu iig de maker mocht het nodig zijn dat jij die afbeelding gebruikt!
LikeLike
07/06/2011 om 19:24
Wat leuk dat Ria die kaart zag, en jij nu weet, wie hem maakte. En inderdaad, de bloggers worden je heel vertrouwd, terwijl je ze op straat niet zou herkennen, nooit ontmoet. Leuk is dat.
LikeLike
07/06/2011 om 22:03
Nou, dat is nog eens leuk post krijgen! Wat grappig kan het lopen. ’t Is ook een erg leuke afbeelding!
groetjes,
Lenie
LikeLike
08/06/2011 om 00:24
Lijkt me wel een vrouw uit Moldavie. Een heerlijke foto en hoop dat Peter je niet op het spoor komt 😉
LikeLike
08/06/2011 om 21:32
Ja…laat Ria maar lopen 🙂
En ik weet zeker dat je nog veel meer van haar zult gaan lezen de komende periode.
In welke vorm dan ook…en het zou best kunnen dat dan mijn foto’s daar bij staan.
En wie weet komen we ook nog wel een keer bij jou op bezoek.
Benieuwd naar het hoe en wat? dat houden we nog even geheim….spannend hè?
Groet,
TruusW
LikeLike
08/06/2011 om 22:44
Super! Wat een leuk verhaal. Ik verbaas me er al jaren over hoe ik mensen via het weblog heb leren ‘kennen’. Soms alleen virtueel. Soms ook in het echie. Leuk, leuk, leuk!
LikeLike
09/06/2011 om 11:49
wat grappig, en leuk van Ria!
LikeLike
10/06/2011 om 23:00
Leuk dat je nu dankzij een medeblogster weer wat dichter bij de herkomst van “jouw portret” bent gekomen.
LikeLike
04/05/2020 om 21:39
Dag Hendrika,
Op zoek naar meer informatie over de foto/kaart met de melkende boerin kwam ik op je blog terecht.
Ik heb haar gekend! Eerst maar eens kijken of deze reactie aankomt en of je interesse hebt in het verhaal erachter.
Hartelijke groet,
Janny
LikeLike
05/05/2020 om 09:44
Vertel!
LikeLike
05/05/2020 om 10:48
In 2002 waren mijn fietsviendin/collega en ik op trektocht door Nederland en stuurden kaarten van oude dames naar de verpleegafd waar we werkten. Leuke bewoners in spé . Niet wetend dat ik deze mevrouw zou gaan verzorgen en naar haar begrafenis zou gaan! Gelukkig bewaar ik veel en kwam na zoveel tijd deze kaart weer tegen en dacht mw x te herkennen. Contact met haar dochter opgenomen en idd het was haar moeder. De fam is blij verrast door het hele verhaal en natuurlijk met de foto die zij niet kenden!
Bijzonder hè?
Ik kom zelf uit een boerenfamilie en heb ook nog op zo’n krukje zitten melken.
LikeLike
05/05/2020 om 13:12
Bijzonder verhaal! Ik vind het nog steeds een erg mooie foto.
LikeLike
14/09/2020 om 08:41
He hier een zucht van opluchting : ik heb je weer gevonden (ik dacht van de week aan je toen we in “vogeltjesland “liepen tussen Staphorst en Hasselt , en mijn man even “rodeo “moesten houden om een stel uitgebroken koeien in een stuk land te jagen . Ik heb de vrouw van deze melkende boerin ook , en dacht ook dat het een Oost Europees tafereeltje was . Wat een bijzondere verhalen komen er toch aan de hand van die foto!! Ik lees ze nog steeds graag Hendrika ! Hartelijke groeten
LikeLike