Over koetjes en kalfjes

Love makes us feel close

14 reacties

Weet je dat ik een ansichtkaart van Hendrika Puntdroad heb gespot? In Staphorst notabene“, meldde Ria – een van mijn lezers – me pasgeleden. In Staphorst nog wel, daar zal Hendrika P. zich helemaal thuisvoelen ;~). Ik mailde terug of ze toevallig had gezien wie de maker is van deze kaart. Ik verschuil me wel achter deze prachtvrouw, maar ik ben niet de maker van de foto. Ik maak oneigenlijk gebruik van de afbeelding en dat is niet mijn bedoeling. Ik heb deze kaart ooit gekregen, maar ben de kaart na het scannen kwijtgeraakt. Ik heb internet afgezocht om de maker en de kaart te achterhalen, maar dat is me niet gelukt. “Ik ga nog een keer voor je langs in Staphorst. Wordt vervolgd“, kreeg ik als antwoord terug.Hendrika in StaphorstEn jawel, daar hangt Hendrika in de kaartenstandaard in Staphorst en precies een week geleden vond ik de kaart in de brievenbus. De kaart is uit 1996, de fotograaf is Peter Schütte. De titel van de kaart is: ‘Love makes us feel close’, en die titel past helemaal als een oud vestje.Hendrika PuntdroadJe ziet dat deze stoere boerin van haar koe houdt en omdat ze de koe met de hand melkt, houdt ze haar gehoofddoekte hoofd lekker dicht tegen het warme lijf van de koe. Ik ben heeeel blij met de kaart en toen ik dat Ria berichtte, schreef ze terug: “’t Is toch wel apart hoe je zo maar een stukje in het leven van mensen meeloopt die je niet kent, door een weblog. Dat iemand soms ineens even in je hoofd schiet, terwijl je verder niets van hem of haar weet. Bijzonder.” En bijzonder is het! Ria, bedankt voor de kaart en vooral voor de waardevolle woorden! Al heb ik helemaal niets met wandelen, ik wandel altijd graag virtueel met je mee. De humor in je tekst en foto’s zorgen regelmatig voor een lach. Je hebt oog voor opvallende details onderweg, zoals te zien is in de serie ‘Busognes‘, ‘Wadapatja!‘, ‘From the Ministry of Silly Signs‘ en ‘100 Boerenerven‘. Heel terecht is vorig jaar je fotoserie uitgekozen voor een promotiefilmpje voor de provincie Groningen. Ik ‘laot jou mar lopen‘.Op dezelfde dag dat ik deze kaart kreeg, zat er nog iets leuks in de brievenbus. (Wordt vervolgd).

14 thoughts on “Love makes us feel close

  1. Hartstikke leuk dat Ria de kaart voor jou gevonden heeft.
    Het valt mij vaak op dat, als je ergens bent en een bepaald iets ziet, je vaak aan een blogger gaat denken. Ook al ken je elkaar niet persoonlijk, bloggers zijn zo vertrouwd en je krijgt vaak iets van hun interesses mee.
    Wat heeft Ria trouwens een originele log.

    Like

  2. Heel erg leuk die kaart!
    Daar zal je blij mee zijn. 🙂
    Dan weet nu iig de maker mocht het nodig zijn dat jij die afbeelding gebruikt!

    Like

  3. Wat leuk dat Ria die kaart zag, en jij nu weet, wie hem maakte. En inderdaad, de bloggers worden je heel vertrouwd, terwijl je ze op straat niet zou herkennen, nooit ontmoet. Leuk is dat.

    Like

  4. Nou, dat is nog eens leuk post krijgen! Wat grappig kan het lopen. ’t Is ook een erg leuke afbeelding!
    groetjes,
    Lenie

    Like

  5. Lijkt me wel een vrouw uit Moldavie. Een heerlijke foto en hoop dat Peter je niet op het spoor komt 😉

    Like

  6. Ja…laat Ria maar lopen 🙂
    En ik weet zeker dat je nog veel meer van haar zult gaan lezen de komende periode.
    In welke vorm dan ook…en het zou best kunnen dat dan mijn foto’s daar bij staan.
    En wie weet komen we ook nog wel een keer bij jou op bezoek.
    Benieuwd naar het hoe en wat? dat houden we nog even geheim….spannend hè?

    Groet,
    TruusW

    Like

  7. Super! Wat een leuk verhaal. Ik verbaas me er al jaren over hoe ik mensen via het weblog heb leren ‘kennen’. Soms alleen virtueel. Soms ook in het echie. Leuk, leuk, leuk!

    Like

  8. wat grappig, en leuk van Ria!

    Like

  9. Leuk dat je nu dankzij een medeblogster weer wat dichter bij de herkomst van “jouw portret” bent gekomen.

    Like

  10. Dag Hendrika,
    Op zoek naar meer informatie over de foto/kaart met de melkende boerin kwam ik op je blog terecht.
    Ik heb haar gekend! Eerst maar eens kijken of deze reactie aankomt en of je interesse hebt in het verhaal erachter.

    Hartelijke groet,
    Janny

    Like

      • In 2002 waren mijn fietsviendin/collega en ik op trektocht door Nederland en stuurden kaarten van oude dames naar de verpleegafd waar we werkten. Leuke bewoners in spé . Niet wetend dat ik deze mevrouw zou gaan verzorgen en naar haar begrafenis zou gaan! Gelukkig bewaar ik veel en kwam na zoveel tijd deze kaart weer tegen en dacht mw x te herkennen. Contact met haar dochter opgenomen en idd het was haar moeder. De fam is blij verrast door het hele verhaal en natuurlijk met de foto die zij niet kenden!
        Bijzonder hè?
        Ik kom zelf uit een boerenfamilie en heb ook nog op zo’n krukje zitten melken.

        Like

  11. He hier een zucht van opluchting : ik heb je weer gevonden (ik dacht van de week aan je toen we in “vogeltjesland “liepen tussen Staphorst en Hasselt , en mijn man even “rodeo “moesten houden om een stel uitgebroken koeien in een stuk land te jagen . Ik heb de vrouw van deze melkende boerin ook , en dacht ook dat het een Oost Europees tafereeltje was . Wat een bijzondere verhalen komen er toch aan de hand van die foto!! Ik lees ze nog steeds graag Hendrika ! Hartelijke groeten

    Like

Plaats een reactie