Over koetjes en kalfjes

Auteur archieven: Hendrika


door 12 reacties

#dezeboerinhoudtvanhaarkoeien♥

Als ik ook weer eenmaal het ritme van bloggen te pakken heb, dan vliegen de onderwerpen me weer om de oren 🙂 Op 21 januari ging een onlinecampagne van LTO Nederland van start (#boerenhoudenvandieren) om maar weer eens aan de buitenwereld “te laten zien dat we in de veehouderij hart hebben voor onze dieren en als geen ander baat hebben bij een gezonde en goed verzorgde veestapel.” Voor ons als boeren is dat vanzelfsprekend, de anti-veehouderijlobby kijkt daar anders tegenaan – en er was later die week een landbouwdebat. Omdat ik online actief ben, veelvuldig foto’s en filmpjes van onze koeien plaats op Twitter, was het een kleine moeite om hieraan mee te doen.

Gisteren kwam het vakblad Veeteelt uit, ik zat er even in te bladeren. Ik zag dat ze de laatste tweet hadden opgemerkt.Klopt hoor wat ik tweet. Als meneer de boer een vergadering heeft, pas ik op de koeien en doe de controlerondes door de stallen. Niet alleen boeren houden van dieren, ook #dezeboerinhoudtvanhaarkoeien♥ Ik bladerde verder in het vakblad. Krijg nou wat, zie ik meneer de boer op de vergadering (was een vergadering met lunch) waarover ik berichtte! 😀Nah, ja 😀

Advertentie


door 4 reacties

100.000 kg melk – nr 5

Ze is momenteel onze oudste koe, Kompas Olga 800. In april wordt ze 12 jaar.In oktober kalfde ze voor de 9e keer. Ze kreeg een vaarskalfje van een vleesstier. Dat we tegenwoordig onze melkkoeien vaak (= ca. 60%) insemineren met een vleesstier is te danken aan de fosfaatwetgeving. Deze wetgeving beperkt ons in het (aan)houden van vee. Alleen van koeien waar we zeker van weten dat we daar een vaarskalf van willen houden, insemineren we met een roodbonte fokstier, de rest gaat allemaal bij een vleesstier. Deze kalfjes – mannelijk en vrouwelijk – gaan na 14 dagen naar een mesterij.Kompas Olga 800 houdt helemaal niet van aandacht, het liefst houdt ze zich onzichtbaar in de stal.
In november bereikte ze het predicaat 100.000kg koe. Hiermee is ze de 5e koe op ons bedrijf die deze productie heeft gehaald. Het bijbehorende certificaat kregen we vorige maand en dat hangt in de keuken te pronken.We zijn stagebedrijf voor MBO-leerlingen veehouderij. Vorige maand moest onze erkenning daarvoor bij SBB worden verlengd.Er kwam iemand langs en zij zag de vijf certificaten en zei: “Kijk, als je het over duurzaamheid hebt!” Nu vind ik persoonlijk het woord duurzaam(heid) een nietszeggend woord, het wordt te pas en te onpas overal op geplakt. Maar dat we zuinig zijn op onze koeien en we ze zo goed mogelijk proberen te verzorgen, dat is wel waar. We staan met liefde 24/7 voor ze klaar!


door 5 reacties

Dikke buik – de ontknoping

De koe met de dikke buik, Kompas Olga 894, heeft gisteravond eindelijk gekalfd.Verrassing… . We verwachtten een tweeling, het werd een flink stiertje. De vader is een vleesstier – Belgisch witblauw.Gelukkig verliep het afkalven voorspoedig. Na zo’n zware dracht krijgt de moederkoe een aantal dagen extra verzorging. Ze blijft voorlopig op de kraamafdeling, ze moet eerst maar eens goed bijkomen.

Een vraag van Jetske was: “Is het niet belangrijk omdat van tevoren te bevestigen met een bijvoorbeeld een echo? Of denk ik nu teveel als zorg voor mensen?” We laten alle koeien en pinken scannen (echo) door de dierenarts (en soms door een inseminator die ervoor is opgeleid) op drachtigheid. Dat kan vanaf 30 dagen na inseminatie – een koe heeft een cyclus van 21 dagen. Ik weet niet of ze altijd letten op of kunnen zien dat het een meerling is. Ik hoorde net van meneer de boer dat er een tweeling onderweg is, dit is door de dierenarts gemeld bij het scannen.


door 4 reacties

Sneeuw

Voor gistermiddag was voorspeld dat het hier in de namiddag zou gaan sneeuwen. De hele middag dacht ik: “We komen er mooi voor weg, geen sneeuw te bekennen“. Rond kwart voor vier begon het en het sneeuwde door tot laat in de avond.

Jammer dat het al donker was, het was prachtig buiten. Er lag een laag van 3 – 5 cm. Het was rond het vriespunt, vanmorgen was de helft alweer gesmolten. Er zijn hier momenteel weer veel ganzen – te veel. Af en toe jaag ik ze op, al helpt dat niet veel.Spoor van een haas op het erf.Het was vanmorgen niet helder, de reeën zijn wel zichtbaar in de sneeuw.Zwanen.De Duitse windmolens van 200 m hoog zijn voor even onzichtbaar aan de horizon.Vanmiddag scheen de zon: het mooiste winterweer.En dan nog even dit: er liggen nog een aantal onbeantwoorde vragen uit eerdere blogs op me te wachten, ik weet het… .


door 4 reacties

Dikke buik

Twee dagen geleden was ze uitgerekend, onze Kompas Olga 894 – ze is ruim acht jaar oud. Ze is als een tonnetje zo rond. We verwachten dat ze een tweeling krijgt, alles wijst daarop.

Ze eet nauwelijks meer, er kan niets meer bij.Ik hoop voor haar dat het snel achter de rug is, want het is zwaar, twee kalveren in je buik.


door 5 reacties

Hoop doet leven; kerkuilen

We hebben jarenlang een kerkuilenpaar op ons melkveebedrijf gehad. Ze broedden bij ons in de schuur en verbleven (roestten) overdag in de schuur van de overburen, tot een aantal jaar geleden een van het paar dood was. De achterblijver heeft in de baltsperiode – dat begint heel vroeg in het jaar – maandenlang ’s avonds vol overgave geroepen, dat was aandoenlijk om te horen, zo sneu. Het is de overblijvende kerkuil niet gelukt om een nieuwe partner te lokken. Sindsdien zijn bij ons geen broedgevallen meer. Heel af en toe horen we het geluid van een kerkuil – ze zitten hier vast nog ergens in de buurt, maar waar?? – en vorige week zag meneer de boer een uil over het erf vliegen. Toen we hadden ontdekt dat hier een paartje zat te broeden, hebben we de kerkuilenwerkgroep ingeseind. Heel trouw komt er ieder jaar iemand van de werkgroep langs om te informeren hoeveel jongen er zijn. We kregen een nestkast, maar die hebben we nooit gebruikt, omdat het paartje een nestplek in de nok van een schuur had gevonden. Dat wilden we niet verstoren. De functie van deze schuur is inmiddels gewijzigd en niet meer geschikt voor een kerkuilenpaar. Daarom hebben we een paar jaar geleden de nestkast in de schuur aan de overkant gehangen.Vorige week zag ik dat er bij de kast activiteit valt te bespeuren. Er liggen uitwerpselen en verse uilenballen vlak onder de nestkast.Hoop (=uitwerpselen van de kerkuil) doet leven! We zijn heel benieuwd of er inderdaad weer een kerkuilenpaar in de nestkast gaat broeden.


door 2 reacties

Bentheimerblok

Naar aanleiding van de vorige blog – Koedijkje; Monument van het jaar 2018 – blijf ik nog even in de stad. De stad heeft een rijke geschiedenis. Het was ooit een garnizoensstad: ‘Herinnering aan Coevorden als garnizoensstad‘. Hier en daar zijn nog sporen uit dat verleden in de stad behouden, zoals het Arsenaal:Op de plattegrond van de vestingstad:“In 1607 had Coevorden 12 garnizoenen met 1600 man. In veel garnizoenssteden werden de soldaten bij particulieren ondergebracht, maar bij deze aantallen was het begrijpelijk dat in veel vestingsteden kazernes werden gebouwd. De kazernes in Coevorden waren lange rechte gebouwen die langs de randen van de stedelijke bebouwing werden gebouwd.” Dit lees ik op: Het Bentheimerblok. Het Bentheimerblok is een restant van zo’n kazerne, en wel de kapiteinswoning. Ik liep er afgelopen zaterdag langs.Het pand is in 2015 gerestaureerd door de woningbouwvereniging en bevat drie wooneenheden. Ik verwacht dat dit pand ook een keer het predicaat ‘Monument van het jaar‘ krijgt.


door 2 reacties

Koedijkje; Monument van het jaar 2018

In 2015 schreef ik drie blogs over een gerestaureerd pand (woonhuis en kantoorpand) aan het Koedijkje in de stad: ‘Koedijkje‘ en ‘Koeien in de stad‘ en ‘Koedijkje (vervolg)‘.Het voorhuis is het kantoorpand en de twee oude schuren zijn nu het woonhuis.Afgelopen zaterdag liep ik er nog langs en ik vind het nog steeds een mooi pand, jammer van de nieuwbouw er omheen.Gisteravond las ik in de huis-aan-huiskrant dat het pand afgelopen vrijdag het predicaat ‘Monument van het jaar 2018’ kreeg – was me zaterdag niet opgevallen.Terecht.


door 11 reacties

Hoe warm het was, en hoe droog

Nee, het was niet “Hoe warm het was, en hoe ver” (wie las de Camera Obscura van Nicolaas Beets ook voor de lijst?), 2018 was het jaar van ‘hoe warm het was, en hoe droog!‘ In mijn beleving begon de droogte al vroeg in het jaar met de wekenlang durende snijdende koude wind uit het noorden – maar ja, hoe betrouwbaar is mijn geheugen? Brrr, wat was het koud! Half mei plaatsten we nieuwe ventilatoren in de oude koeienstal met hoogproductieve koeien.

De ventilatoren uit de oude stal gingen naar de nieuwe stal met laagproductieve koeien. Dat was precies op tijd, want toen begon de lange warme zomer en zorgden de ventilatoren voor een verfrissende bries in de stallen.

Al vroeg in de zomer stond de grasgroei stil. We hebben ook grasland met rode klaver. Het bleek dit jaar duidelijk dat rode klaver goed tegen droge omstandigheden kan – rode klaver wortelt met een diepe penwortel. Bloeiende klaver trekt veel insecten aan. We konden minder vaak gras oogsten dan andere jaren en ook de opbrengst was lager. We hadden gelukkig voorraad van de grasoogst uit 2017.

Landbouwers die een beregeningsinstallatie hebben, hebben in 2018 volop de gewassen beregend, als er tenminste geen beregenings- of onttrekkingsverbod gold, want dat is ook het geval geweest. Wij hebben geen beregeningsinstallatie, maar hebben wel een aantal keren de randen van de maïspercelen laten beregenen door de loonwerker. Het loonwerkbedrijf had een mesttank omgebouwd tot sproeiinstallatie.

Ook graan was dit jaar heel vroeg rijp. We kopen altijd gerstestro vanaf het land. We hadden niet eerder zo vroeg en zulk droog stro op het erf.

In september hebben we 7,5 ha grasland vernieuwd en ingezaaid met gras en rode klaver. Aan het stuiven is te zien dat het kurkdroog was.

De maïs was dit jaar ruim een maand eerder rijp dan andere jaren. De kwaliteit en opbrengst viel ons 100% mee!

De eerste nachtvorst was ook vroeg dit jaar: 29 september.

Daarna hebben we wel regen gehad en kleurde de verdorde grasmat langzaam weer groen. Er stond niet genoeg gras om in te kuilen, daarom hebben we als proef een aantal weken vers gras op stal gevoerd. Om te kijken hoe dat bevalt: hoeveel werk is het, wat is geschikte apparatuur, lusten koeien vers gras.

Het verse gras ging erin als koek!

Op dit moment is het nog steeds – te – droog. 1976 was ook een extreem droog jaar en ik hoorde dat het toen drie jaar duurde voor het grondwaterpeil weer normaal was. Afwachten maar komend jaar/komende jaren… .


door 12 reacties

“Dag Hendrika en meneer de boer!”

“Dag Hendrika en meneer de boer!“, zei gistermiddag een onverwachte bezoeker. Hè? Hé? Ho? Huh…? Ha wat leuk, bezoeker is een lezer van mijn weblog! 😀 Ik sta er nooit zo bij stil dat mijn weblog ook gelezen wordt. Ik ervaar het altijd als heel bijzonder als ik hoor dat iemand mijn schrijfsels leest, ik heb namelijk geen idee wie mijn lezers zijn. Bezoeker dacht, het is hier al een tijdje rustig op dit weblog, ik zal Hendrika eens voorzien van wat onderwerpen 😉 Ik ben tegenwoordig vooral actief op twitter, dat werkt voor mij iets sneller dan bloggen, maar niet iedereen ‘zit’ op twitter.

Voor meneer de boer melkveehouder werd, heeft hij in de veeverbetering gewerkt. Bezoeker ook, alleen voor een andere organisatie en af en toe kruisten hun wegen. Vrijwel alle veeverbeteringsorganisaties van ooit zijn gefuseerd in het huidige CRV. Bezoeker had een paar voor ons bijzondere documenten meegenomen, documenten uit de tijd dat mijn schoonvader melkveehouder en fanatiek stieren- en koeienfokker was – dat laatste vooral in die volgorde. Dit is een officieel certificaat van inschrijving in het stamboek van de ki-stier Bertus, geboren op 20 augustus 1965. 53 jaar geleden: wat een andere tijd was dat! De stieren en koeien hadden nog geen gele oormerken: hun vlekkenpatroon werd – als kalf – handmatig geschetst.Dit is eenzelfde certificaat van de door mijn schoonvader gefokte ki-stier Tilda’s Maurits 2 – geboren op 26 januari 1962.
Binnenin deze certificaten staat de complete afstamming van de stier – een groot formulier, bijna A2-formaat. Alles handmatig geschreven!Bezoeker had ook een ki-krantje meegenomen – een jubileumeditie – met daarin de geschiedenis van KI IJsselstreek 1951-1976. Daarin vond ik een foto van Tilda’s Maurits 2,en een dochtergroep van hem.Wat opvalt: de jubileumuitgave is gedrukt in zwart-wit, het rode vlekkenpatroon van alle dieren is ingekleurd. Dit allemaal is een stuk boerencultuur wat compleet is verdwenen. We leven in de landbouwsector van nu in zo’n andere tijd. Ook al heb ik bovenstaande tijd niet meegemaakt, ik werd er een beetje weemoedig van. Onderstaande foto mag niet ontbreken, want wat is het boerenleven zonder boerinnen?!! Het is de preferentschapskeuring – een belangrijk predicaat voor een ki-stier in die tijd, het predicaat bestaat niet meer – van de stier Kasimir. Boerinnen mogen de dochters van deze stier leiden. De boerinnen zijn uniform gekleed: ze dragen allemaal een tuinbroekoverall. Het was een familiegebeuren.HT: bedankt voor je bezoek en de interessante documenten met boerengeschiedenis en een mooi stuk familiegeschiedenis! We hebben gisteravond heel wat herinneringen opgehaald.


door 5 reacties

Dodenherdenking

‘4 mei dodenherdenking – vanavond om 20 uur zijn we twee minuten stil. ‘Tijdens de Nationale Herdenking herdenken we alle slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en oorlogssituaties en vredesmissies nadien.’Wij gaan naar de herdenking op de Joodse begraafplaats in onze ‘voortuin’. Deze herdenking vindt plaats rond 18.30 uur. Ieder jaar is groep 8 van de basisschool aanwezig. In de weken ervoor is hun de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog verteld en ook met name het verhaal van de Joodse gemeenschap uit het dorp. In oktober 2017 zijn zeventien Stolpersteine onthuld.

Zo wordt de geschiedenis aan de jongere generatie doorgegeven.


door 5 reacties

GVE

Het was niet mijn bedoeling om een vervolgblog over onze pink Kompas Olga 1070 uit de voorgaande blog ‘Low-key’ te maken. Ze past alleen wel goed in mijn vervolgverhaal dat begon met ‘Proloog‘ en dat zal gaan over de vermeende kalverfraude.Na het vervallen van het melkquotum per 1 april 2015 waren veel melkveehouders al in een eerder stadium begonnen met uitbreidingsplannen om meer koeien te gaan melken. Er was geen regelgeving die dat belette. Al die extra melkkoeien produceren ook mest en het bleek al gauw dat we in Nederland meer mest (fosfaat) produceerden dan volgens de Europese regelgeving mag. Toenmalig staatssecretaris Dijksma greep in. In 2017 hadden we vanaf 1 maart t/m 31 december daarom te maken met de Regeling fosfaatreductieplan. Elk melkveebedrijf dat in dieraantallen was gegroeid moest vorig jaar het aantal vrouwelijke runderen – gefaseerd – terugbrengen naar het aantal geregistreerde runderen op 2 juli 2015 – stiertjes telden niet mee, normaliter gaat een stiertje na 2 weken naar een mesterij. Hoe je de vermindering tot stand bracht mocht je zelf weten. In melkkoeien verminderen betekent minder inkomsten uit melk, verminderen in jongvee betekent minder mogelijkheden in selectie en vervanging. Het was schipperen.

In deze regeling werd gewerkt met GVE – grootvee eenheid. Een volwassen koe is 1 GVE, een pink > 1 jaar is 0,53 GVE, een kalf  < 1 jaar is 0,23 GVE. Zo kun je je veestapel omrekenen in GVE’s. In de blog ‘Low-key‘ was Kompas Olga 1070 een pink = 0,53 GVE. De volgende dag kreeg ze een kalf, toen was ze 1 GVE.In het echt kreeg ze een stierkalfje, maar stel dat het een vaarskalfje was, dan was het kalfje 0,23 GVE.Van pink (0,53 GVE) naar koe (1 GVE) is een toename van 0,47 GVE + 1 vaarskalf (0,23 GVE) = een toename van totaal 0,7 GVE. In de vermeende kalverfraude werd verondersteld dat veel veehouders een pink die kalfde niet als gekalfd in het i&r-systeem registreerden en het kalf van de pink toeschreven aan een andere koe die rond diezelfde tijd kalfde, zodat die koe op papier een meerling kreeg – dat scheelde op papier 0,47 GVE. Er werd namelijk in het i&r-systeem geconstateerd dat er veel vrouwelijke dieren ouder dan 27 maanden waren die als niet-gekalfd stonden geregistreerd en er werd een toename aan meerlingen waargenomen. (Wordt vervolgd).


door 6 reacties

Low-key

In een low-keyfoto overheersen de donkere tonen. Ik was geïnspireerd door een foto bij een artikel in een bijlage van de Volkskrant van afgelopen zaterdag (foto: Adri Mouthaan). Dit is niet zozeer low-key, de sfeer spreekt me erg aan. Ik vind de foto met het roodbonte kalf net een schilderij. Op zondag publiceer ik – meestal – op twitter een foto of kort filmpje onder de hashtag zondagskoeien (#zondagskoeien) en voor vandaag had ik nog niets. Ik liep met de camera door de stal toen mijn oog op onze pink Kompas Olga 1070 viel. Haar moeder is een roodbonte koe, deze kleuraftekening heeft ze van haar vader, de Brown Swiss-stier Vigor. De kleur van Brown Swiss is dominant over rood- en zwartbont.Het (zon)licht viel precies goed. De foto’s zijn sterk onderbelicht en daardoor krijg je dit effect.Binnenkort ga ik verder met m’n vervolgverhaal. Dit is even tussendoor. Eerst bijkomen van de koude week, brrr.


door 6 reacties

Proloog

Als Nederlands burger sta je ingeschreven bij de burgerlijke stand in de gemeente waar je woont, dat heet tegenwoordig Basisregistratie Personen (BRP). Je hebt ook een uniek nummer: het burgerservicenummer (BSN). Bij runderen hebben we een vergelijkbaar systeem: het i&r-systeem (identificatie en registratie). De RVO (Rijksdienst voor ondernemend Nederland; RVO is onderdeel van het ministerie van Economische Zaken en Klimaat) is beheerder van het i&r-systeem, als veehouder ben je verantwoordelijk voor het aanleveren van de juiste gegevens. Er zijn verschillende soorten meldingen die je doorgeeft in het i&r-systeem: geboorte, aan- en afvoer van dieren, slacht.

Een kalf krijgt bij de geboorte een uniek levensnummer – ik schreef er ooit eerder een blog over. Het levensnummer staat vermeld op de verplichte gele oornummers. Tegenwoordig doen we de geboortemelding via een invulscherm van het managementsysteem van de melkrobot.Ons managementsysteem heeft een koppeling met het i&r-systeem via de procescomputer CRV I&R. De volgende dag krijgen we een terugkoppeling van de geboortemelding. Een heel enkele keer gaat een dier dood of soms moeten we een dier laten euthanaseren. Pas geleden hadden we bijvoorbeeld een koe met hartfalen, die diagnose hadden we nog nooit eerder bij een koe gehad. De koe is geëuthanaseerd. Een dode koe meld je rechtstreeks af bij destructiebedrijf Rendac. Rendac komt dan de volgende dag het dode dier ophalen. Soms is een kalf bij de geboorte dood. Een doodgeboren kalf krijgt geen oornummer. Je geeft het dode kalf op bij het destructiebedrijf, met vermelding van het levensnummer van de moeder. “Als u een kadaver laat ophalen door Rendac, dan meldt Rendac het dier af in I&R.“, volgens de site van RVO. (Wordt vervolgd).


door 10 reacties

IJsvogel

Vorige week stond ik bij de sloot naast de boerderij over de weilanden te kijken, het was heerlijk zonnig weer. Ineens flitste er een vogel voorbij, hij scheerde over de halfbevroren sloot. Een ijsvogel? Ik besloot te wachten En jawel hoor, een ijsvogel 😀 Ik had hem in tijden niet gezien. Hij vloog van duiker naar duiker. Ik pakte de camera erbij. Vanachter de heg en de camera hoog boven m’n hoofd kreeg ik hem voor de lens.De volgende dag om precies dezelfde tijd was hij er weer. Ik had hem nu beter in zicht.Hij was aan het vissen, dat had ik niet eerder met eigen ogen gezien. Je kunt het niet afkijken, zo snel gaat het. Plons! Hij vloog soms heen en weer, zat even in de boom.Langs het talud van de sloot liggen een paar afgewaaide takken, dat werd toen z’n visstekje.Ijsvogels zijn prachtig van kleur. Ik vind ze altijd net lijken op een gekweekte tropische vogelsoort en die verwacht je niet op het Drentse platteland.Hij was er twee dagen, daarna heb ik hem niet weer gezien.


door 3 reacties

Volg de boer(in)

Achter de schermen van dit weblog kan ik zien hoe bezoekers op mijn weblog terechtkomen. Wees gerust, ik kan niet zien wie het zijn, wel waar mijn weblog gelinkt is. Dat kan bijvoorbeeld via twitter of facebook zijn, of via andermans/-vrouws blog, meestal is het via de zoekmachine van Google. Wie mijn weblog via een feedreader of een mailbericht leest, dat verkeer kan ik ook niet zien. Een maand geleden zag ik een niet-gebruikelijke link ertussen staan. Ik klikte op deze link en kwam op een nieuwsbrief terecht. Ik las de nieuwsbrief vluchtig door en stuitte op het hoofdstuk ‘Follow the farmer‘.Hoe bijzonder is het om dan je eigen weblog tegen te komen? Heel bijzonder!Ons bedrijf komt van oorsprong uit Salland (IJsselstreek) – vandaar onze voorliefde voor ♥roodbonte♥ koeien, we wonen echter al geruime tijd met onze koeien in Drenthe.

In de nieuwsbrief stond een mailadres. Ik dacht ik geef even door dat ik niet blog vanuit Salland, maar vanuit Drenthe, met de gedachte dat ze dit nog aan konden passen in de tekst. Dit mailbericht kreeg een staartje. Ik had al snel telefonisch contact met de desbetreffende medewerker. Deze vroeg hoe ik op de interne(!) nieuwsbrief terecht was gekomen. Ik legde het uit. Een paar dagen later had ik mailcontact met de beveiligingsafdeling van deze organisatie. Ik ben niet zo computertechnisch onderlegd, maar vlgs mij kwam het doordat de nieuwsbrief op een http-adres stond en niet op een https. Het is inmiddels opgelost.Om terug te komen op ‘Follow the farmer‘. Er zijn heel veel agrariërs actief op de diverse sociale media, te veel om op te noemen. Zelf vind ik het interessant om op twitter @boerburgertweet te volgen: op dit account twittert – bijna – iedere week een andere agrariër (m/v), alle sectoren komen voorbij – kippen, varkens, koeien, vissen, akkerbouw, biologisch, regulier etc.. Dit account is ook te volgen op facebook, maar daar ‘zit’ ik niet op. Kortom, wil je weten waar je voedsel vandaan komt: volg de boer(in) 🙂


door

Pissed off

Doorgaans gaat mijn blog over koetjes en kalfjes en mijn mening over bepaalde actuele zaken doet er op mijn blog niet toe. Een paar dagen na mijn blog over de tweeling Roosje 1130 en Roosje 1131 kwam in het nieuws dat er in de melkveehouderij op grote schaal is gefraudeerd met de registratie van kalveren – er zijn meer dan gebruikelijk meerlingen geregistreerd.De schaal waarop fraude is gepleegd kon ik niet – en kan ik nog steeds niet – geloven. Ik was verbluft, verbijsterd, geschokt, teleurgesteld, boos. Ik hoop snel dat er duidelijkheid komt, want de hele sector wordt er nu op aangekeken. Ik kan de sector voorlopig ook niet meer verdedigen. Maar hoe geloofwaardig ben ikzelf met mijn blog over de tweeling? Het vraagt om een uitleg van mijn kant. Wij doen mee aan het koeienfokkerijprogramma ‘Fokken op maat‘. Van elk vrouwelijk kalf wordt na de geboorteregistratie een haarmonster genomen en dat wordt onderzocht op genetische eigenschappen. De genetische aanleg van ki-stieren is ook bekend en met deze gegevens maakt meneer de boer een keus welk combinatie hij maakt – welke pink/koe bij welke stier – als hij een dier insemineert of door de ki-organisatie laat insemineren. Als de afstamming van een kalf niet klopt van moeders- of vaderskant, komt dat bij dit genetisch onderzoek tevoorschijn. De tweeling is in onderzoek en over een paar weken krijgen we de uitslag. Dan weten we 100% zeker dat het een echte tweeling is. Ik twijfel er niet aan.


door 11 reacties

Twee Roosjes

Afgelopen maandag kalfde onze koe Broekhuizen Roza 456. Onze stalnaam is Kompas, zij heeft de stalnaam Broekhuizen: ze is niet op ons bedrijf geboren. Over haar komst op ons bedrijf schreef ik in februari 2016 de blog ‘Moord en brand‘.Ze kreeg tot onze grote verrassing een tweeling (vader is de stier Carnival), daar hadden we niet op gerekend. Het zijn twee hele grappige kalfjes♥♥  We hebben ze Kompas Roosje 1130 en Kompas Roosje 1131 genoemd. De twee onderstaande foto’s zijn gemaakt met een smartphone, dat is wel te zien aan de kwaliteit 😦Deze koeienstam – Broekhuizen Roza – komt uit Dalfsen. Het verhaal en een afbeelding (uit de jaren dertig vorige eeuw) van deze boerderij vind je onder deze link. Het huidige bedrijf De Broekhuizen is een modern melkveehouderijbedrijf; het kwam op mijn weblog in mei 2010 voorbij: ‘Campina Open Boerderijdag’. Een oom van de huidige eigenaar vertrok in 1959 naar een pachtbedrijf in Zwolle – je leest zijn levensverhaal op Vooruitboeren. Hij nam een aantal Roza’s mee, de nakomelingen noemde hij Roosje. Zo komen wij op de naam Roosje. Ik had een foto van de Roosjes op mijn twitteraccount gezet. Ik vind bloggen veel leuker dan twitteren, bloggen kost alleen veel meer tijd. Twitteren vind ik in z’n algemeenheid heel vluchtig en oppervlakkig. Mijn bereik op Twitter is echter veel groter dan op mijn weblog: van onderstaande cijfers kan ik op mijn weblog alleen maar dromen.


door 10 reacties

Portfolio

‘Fokken is het selecteren van de juiste koeien. Van de ene koe of stier willen veehouders een nakomeling, van de andere niet. Fokken is het bewust combineren van ouderdieren: een nieuwe generatie fokken die de gewenste eigenschappen van de ouders heeft behouden en waarbij de minder goede eigenschappen zijn verbeterd.’- tekst via. KI-organisaties verdienen hun geld met de verkoop van sperma – het kost ook heel veel geld om een goede fokstier te fokken. Door strenge veterinaire maatregelen kom je als buitenstaander nooit een stal met KI-stieren binnen. Van alle KI-stieren worden daarom professionele foto’s gemaakt, die worden gepubliceerd op internet, in de vakbladen of in reclamematerialen. Van een aantal nakomelingen (dochters) worden ook foto’s gemaakt en al die foto’s komen in de portfolio van een stier. Een van onze koeien – Kompas Marlie 1060 – is een van de eerste dochters in Nederland van de stier Delegate van de Peul, roepnaam: Delegate. We kregen van KI-organisatie CRV de vraag of ze haar mochten fotograferen, natuurlijk mag dat. Ze kwamen haar bekijken of ze goed genoeg was voor een foto – dat was ze. Een afspraak voor een fotosessie werd gemaakt. Kompas Marlie 1060 kreeg een paar dagen voor de fotosessie een aantal keren halstertraining – een koe loopt niet als vanzelf aan een halster met je mee, dat moet ze leren.De dag van tevoren kreeg ze een voorwasbeurt en de volgende ochtend werd ze goed schoongemaakt.’s Morgens om 9 uur kwam de koeienfotograaf met vier hulpen/cowfitters. Standaard wordt de rechter kant van een koe gefotografeerd en aan deze kant wordt de koe geschoren en getoiletteerd.Ondertussen had de fotograaf een fotoplek opgezocht en mocht de koe er onder begeleiding naartoe.Het was die ochtend – 27 oktober – stralend mooi weer. De fotograaf geeft aanwijzingen hoe de koe moet staan, hij is de regisseur van het geheel.

Na de standaardfoto werd ook een foto gemaakt van de koe in de graashouding.

Het begon te sputteren, op de achtergrond zie je vaag een dubbele regenboog. De koe werkte voortreffelijk mee, om half 11 was de hele sessie klaar. Na een laatste kop koffie vertrok de fotograaf met z’n hulpen naar de volgende afspraak. Een paar uur later kwam ik de koe in de stal tegen, aan de rechterkant nog helemaal schoon 🙂Vorige maand kregen we de foto’s – ©CRV. De foto’s komen in onze eigen portfolio 🙂Wil je de foto van onze koe bekijken, kijk dan onder deze link – onderste koe, zie onderstaande afbeelding, rode pijl.Helaas valt de melkproductie van de nakomelingen van deze stier tegen, ook Kompas Marlie 1060 produceert onder ons bedrijfsgemiddelde. Ook al is ze een mooie koe, we gaan geen nakomelingen van haar aanhouden. Een mooi uiterlijk (exterieur) is meegenomen, maar het gaat vooral om een goede melkproductie, want daar verdienen wij hoofdzakelijk ons inkomen mee.


door 7 reacties

Advertorial

Onze dierenartsenpraktijk kreeg van een farmaceutisch bedrijf de vraag of ze mee wilden werken aan een advertorial – een advertorial is een advertentie in de vorm van een tijdschriftartikel. In oktober wilde het bedrijf een verbeterde serie ‘voederadditieven ter aanvulling van tekorten bij metabole aandoeningen bij rundvee’ op de markt brengen. Ze hadden voor deze advertorial naast een dierenarts ook een melkveehouder nodig die ervaring heeft met deze pillen. Wij proberen op ons bedrijf altijd preventief te werken, maar soms heb je een koe met een coli-uierontsteking, of is na het afkalven het calciumniveau in het bloed van de koe uit balans (melkziekte). In die gevallen gebruiken we naast de gebruikelijke medicatie wel bovengenoemde voederadditieven. Toen meneer de boer afgelopen zomer een keer medicijnen ging halen bij de praktijk kreeg hij van onze vaste dierenarts de vraag of hij mee wilde werken. Dat wilde hij wel. Een afspraak werd gemaakt. Eind augustus kwamen twee mensen van het betreffende farmaceutisch bedrijf, een van de dierenartsen van onze praktijk en een journalist/fotograaf bij ons op het bedrijf voor een gezamenlijk interview. Daarna gingen ze in de stal foto’s maken. De dierenarts neemt bij een koe een bloedmonster voor een snelle diagnose.Even controleren of alles er goed opstaat.meneer de boer demonstreert hoe hij de pillen met een pillenschieter inbrengt in de bek van een koe.Als ik goed geïnformeerd ben, heeft de advertorial in november in de vakbladen ‘Veearts‘ en ‘Veehouder en Veearts‘ gestaan. We hebben geen abonnement op deze bladen, dus zeker weten doe ik het niet.


door 8 reacties

Ik ♥ M.R.IJ.

We waren op bezoek bij een ongetrouwde zus (93) en broer (89). Ze hebben met een getrouwde broer (8 jaar geleden overleden) – jarenlang dit familiebedrijf gerund. Inmiddels heeft een neef het melkveebedrijf voortgezet. We kwamen binnen via de deel en daar had ik de oude M.R.IJ.koe al zien staan. Ik vroeg of ik de koe mocht fotograferen.In hun tijd zijn de twee broers en zus heel succesvol geweest met het fokken van M.R.IJ.koeien en -stieren. Ze zijn hun hele leven dit koeienras – fanatiek 😀 – trouw gebleven. Deze koe hebben ze niet zelf gefokt, maar jaren geleden overgenomen van een andere M.R.IJ.liefhebber. Het is de bijna 17 jaar oude M.R.IJ.koe Ria 351 (geb. 20-01-2001).Ze is de moeder van de ki-stier Langemaat 310.Een groot deel van het jaar heeft ze in de wei gelopen, ze stond net een dag of vier op de grupstal.Drie jaar geleden heeft ze voor het laatst gekalfd. B(r)oer van 89 melkt haar nog iedere dag met de hand(!) – ze geeft nog altijd een liter of acht per dag. M.R.IJ.koeien zijn heel karakteristieke dieren.Sfeerbeelden van de grupstal.Successen uit het verleden:Oude liefde roest niet: Ik ♥ M.R.IJ.Als deze generatie uit de tijd raakt, zijn dit soort beelden voorgoed voorbij.


door 10 reacties

Terugblik op de NRM 2017

Omdat ik afgelopen zomer en herfst niet veel tijd over had om te bloggen, zijn een aantal onderwerpen blijven liggen, zoals de Nationale Rundvee Manifestatie (NRM). Deze vond plaats op 30 juni en 1 juli j.l. in de IJsselhallen in Zwolle. Het is een tweejaarlijks gebeuren – deze keer zat er drie jaar tussen. Op de vrijdag showen verschillende k.i-organisaties dochters van hun stieren. Op de zaterdag is de nationale miss-verkiezing voor Nederlandse melkkoeien, rood- en zwartbont. Dit vind ik persoonlijk de leukste dag. Er kunnen maar een beperkt aantal koeien meedoen aan deze keuring, daarom vindt een strenge voorselectie plaats. De koeien staan per provincie bij elkaar in een grote hal.Voor de koeien de keuringsring betreden, gaan de koeien – net als bij een echte miss-verkiezing – eerst langs de visagie. Cowfitters aan het werk met een koe in de visagiebox, hier wordt ze zo mooi mogelijk gemaakt.De nieuwste trend is het accentueren van de ribben (moet melkrijkheid uitstralen) – ik vind dit niet mooi. Ik las pasgeleden in een vakblad een opmerking van een veehouder die regelmatig mee doet aan dit soort koeienkeuringen: het moet geen wedstrijd worden tussen cowfitters. Daar ben ik het helemaal mee eens. Iets minder opsmuk: graag!Dan mogen de koeien per leeftijdscategorie de keuringsring in. Er zijn drie leeftijdscategorieën: jonge koeien, middenklasse, oude(re) koeien – roodbont en zwartbont worden apart gekeurd.De twee juryleden beoordelen de koeien van alle kanten.Het publiek op de tribunes kijkt vol spanning.Op grote schermen is de keuring ook te volgen – en thuis via livestream.
Het kost de inzenders ook de nodige zweetdruppels.Dit was een van de zwartbonte rubriekwinnaars – Geertje 567.Bij het aanwijzen van de kampioenen wordt de spanning opgevoerd. De koe die het eerst een tik van de jury krijgt is kampioen, de tweede tik is voor de reservekampioen.

Gelegenheid om de winnende eigenaars te feliciteren.
De winnende koeien gaan door naar de fotostudio voor een staatsieportret.Daarna kunnen ze naar de melkmachines.Het zijn dagen om mooie koeien te kijken, maar daarnaast spreek je ook heel veel collega-koeienliefhebbers. Het meest bijzondere vond ik dat de eerste de beste bekende die we tegen kwamen de echte meneer de Boer was – de voormalige werkgever van meneer de boer. In 2012 fotografeerde ik ze samen. Hij moet inmiddels 90+ zijn en hij was nog op eigen gelegenheid van de Friese hoofdstad naar Zwolle gekomen. Meneer de Boer was altijd een liefhebber van het M.R.IJ-ras – in de jaren tachtig vorige eeuw vond ook bij dit roodbonte koeienras de holsteinisatie plaats. Roodbonte holsteinkoeien – zoals wij die hebben – zijn in zijn ogen mislukte zwartbonte holsteins en met die opmerking konden we het ook deze keer weer doen 😀


door 5 reacties

Breeding the best showcow in the world (2)

Gisteravond was melkveehouder Nico Bons in het tv-programma ‘De wereld draait door‘. Hij won afgelopen weekend tijdens de Holland Holstein Show met koe Bons-Holsteins Koba 219 het algemeen kampioenschap zwartbont. ‘Bons nam op 21-jarige leeftijd het bedrijf van zijn vader over en had daarbij één doel voor ogen: ’s werelds beste showkoe fokken. Met een rijk gevulde prijzenkast is hij beroemd in binnen- en buitenland. Ondertussen komt zijn droom steeds dichterbij. In de uitzending praat Nico Bons over zijn passie.’ (cursieve tekst is van #dwdd)

Klik voor het hele fragment op deze link. Nico Bons kwam in februari 2012 op mijn weblog voorbij. Ik maakte toen melding van de korte documentaire ‘Breeding the best showcow in the world‘ van Ferry Verheij (fotograaf) – kijk ook eens op de site van deze fotograaf: geweldig mooie foto’s! Ik ben nog steeds onder de indruk van deze korte documentaire, met in zwart-wit gefilmde sfeerbeelden.

Nico Bons was dit jaar heel succesvol met zijn – zelf gefokte! – koeien. Hij won afgelopen zomer met een andere koe het algemeen kampioenschap zwartbont op de Nationale Rundvee Manifestatie (NRM) in Zwolle. Ik heb nog een blog over de NRM 2017 in de maak, deze hoop ik binnenkort eindelijk een keer te publiceren.


door 9 reacties

Sinterklaas

Tot mijn verbijstering las ik vanmorgen in de krant dat het populaire prentenboek Sinterklaas van Charlotte Dematons op haar verzoek niet wordt herdrukt – bovenstaande afbeelding komt uit dit prentenboek: “Ze kan er niet meer tegen om voor racist te worden uitgemaakt. Dematons’ meesterwerk bevat namelijk afbeeldingen van Zwarte Pieten. En daar wordt de 60-jarige Nederlandse illustrator naar eigen zeggen steeds vaker negatief op aangesproken. Tijdens bezoeken aan basisscholen wordt ze door tegenstanders van Zwarte Piet uitgescholden en beticht van discriminatie en racisme vanwege de inhoud van haar bekende prentenboek.”  Ik hoop dat deze uit de hand gelopen discussie een keer stopt! Uit de tijd toen Zwarte Piet gewoon zwart was, en wij nog nooit van racisme en discriminatie hadden gehoord:De liefste kleuterjuf van de wereld kreeg een dikke zoen♥ van Zwarte Piet (het was waarschijnlijk haar verloofde), ze wrijft na over haar wang. Sint opent zijn grote boek, spannend…! Goede sinterklaasavond allemaal.


door 8 reacties

Neie boeren (2)

Half januari maakte ik een inleidend blog over het kunstproject ‘Neie boeren‘ van kunstenaarscollectief Drents Portret. Ze maakten portretten van veelal jonge agrariërs uit alle sectoren.

De expositie ‘Neie boeren’ rouleerde door de provincie en was september t/m eind november in Emmen. Ik was nieuwsgierig naar de portretten en op de laatste expositiedag lukte het me om de expositie in de Grote Kerk in Emmen te bekijken.Een drieluik van een varkenshouder.Het portret van een akkerbouwer. De woorden buiten, kanaal, draaitijden komen uit een computerprogramma van de aardappelopslag.Op dit werk zie je Jurre – bekend van boerin (Agnes) zoekt boer – met z’n huidige partner Hanna. Ze hebben o.a. een zorgboerderij.Onderstaand portret is een onderdeel van een drieluik, geschilderd op een stuk hout. Ze hingen als drieluik te ver uiteen om te fotograferen. Een jonge melkveehouder bovenop een kuilbult. Een roodbonte koe mag natuurlijk niet ontbreken op mijn weblog 😉Dit is een olieverfschilderij in de kleur boerenblauw.Het volgende schilderij raakte mij het meest. Niet direct omdat er een – 100.000 kg – koe op staat, meer de houding van de melkveehouder met zijn zoon en de koe. Hier sprak voor mij veel liefde en zorgzaamheid uit. De overalls knalden eruit tegen de witte achtergrond. Op de foto niet zo indrukwekkend als in het echt.Terwijl ik de kunstwerken bekeek, merkte ik dat een van de kunstenaars er rondliep met de door haar geportretteerde agrariër. Dat vond ik zo leuk, ik vroeg of ik een foto van hem mocht maken bij zijn portret en of ik dat mocht publiceren op mijn weblog – dat mocht. Dank je Rik!Dit was een korte impressie van de expositie. Het was de opzet van de kunstenaars om de Drentse boeren van de toekomst te portretteren, jonge boeren die veelal een innovatief bedrijf runnen. Daar zijn de kunstenaars in mijn ogen ruimschoots in geslaagd.


door 9 reacties

Tweede lustrum robotmelken

Vandaag precies 10 jaar geleden gingen we van start met robotmelken. Daarvoor molken we onze koeien 2 x per dag in een 2 x 6 visgraatmelkstal – merk: Gascoigne Melotte 2000.Vanaf 14 november 2007 melkt de melkrobot – merk: Lely A3 – onze koeien 24 uur per dag. Een week voor installatie werd de melkrobot gebracht.Het apparaat kwam eerst op een tijdelijke plek in de stal te staan. De oude melkstal is afgebroken en op die plek kwam de definitieve plek voor de melkrobot.In 2014 verbouwden we onze jongveestal tot een melkkoeienstal – zie hier en hier – en kregen we in november dat jaar melkrobot nr 2.We zijn 10 jaar tevreden robotmelkers.


door 8 reacties

School- en Volksfeest 2017

Omdat ik de laatste maanden niet veel tijd had om te bloggen, zijn veel onderwerpen blijven liggen. Meestal heb ik er wel over getwitterd; dat werkt nu eenmaal sneller dan bloggen. Ik heb niet voor niks gefotografeerd en gefilmd voor mijn weblog, daarom verschijnen een aantal onderwerpen in retrospectief. Allereerst het vijfjaarlijkse School- en Volksfeest van 15 t/m 18 juni j.l.. Maanden van te voren zijn de buurtverenigingen in het geheim druk aan het werk aan de praalwagens. Het onderwerp van de optocht was deze keer ‘Tijd’. Drie praalwagens waren versierd met uitsluitend zaden, deze wagens mochten in augustus ook naar het Sallands oogstfeest Stöppelhaene in Raalte. ‘De tijdreiziger‘ van onze buurtvereniging won de tweede prijs en de publieksprijs – en won een gedeelde eerste prijs op de Stöppelhaene.

De eerste prijs:

De piratenboot van de basisschool:

Muzikale begeleiding van percussiegroep Klabats.

In de huis-aan-huiskrant vind je een fotoreportage van de optocht.


door 9 reacties

Witte loper

Een maand geleden lag er geen rode, maar een witte loper in de stal.

Waarom vloercoating op de vloer? De koeien krijgen dagelijks vers voer geserveerd voor het voerhek. De vloer is van beton.

Het rantsoen van de koeien bestaat hoofdzakelijk uit graskuil en maïs, aangevuld met liflafjes. De zuurtegraad (pH) van een rantsoen ligt gemiddeld tussen de 4,5 en 5,5 – dat is aan de zure kant. In de loop van de tijd tast koeienvoer de betonvloer aan. Voerrestanten blijven op de betonvloer plakken, de voerresten gaan broeien, de vloer gaat stinken. Om het voer fris en smakelijk te houden, hebben we daarom een coating voor het voerhek aan laten brengen. In de oude stal ligt dat al een aantal jaren voor het koeiengedeelte. Nu hebben we het ook voor het drogekoeiengedeelte in de oude stal en aan beide kanten in de nieuwe stal aangebracht. Voor de coating kan worden aangebracht, wordt eerst de vloer met de hogedrukspuit grondig gereinigd.Vervolgens wordt de vloer iets opgeruwd en wordt afgemeten hoe breed je de vloercoating wilt en wordt de witte loper uitgelegd – met tape kan het ook.Met een gasbrander worden eventuele viezigheden weggebrand – de vloer moet brandschoon en kurkdroog zijn, anders hecht de coating niet.Dan kan de coating worden aangebracht met een roller.
Tot slot moet de coating anderhalve dag uitharden.Het is even een paar dagen behelpen met voeren, omdat je dat gedeelte van de voergang niet kunt gebruiken, maar dan heb je ook wat 😉 Ik heb van internet een filmpje geplukt van het bedrijf MS Schippers, daarin zie het bovenstaande filmisch uitgelegd.


door 15 reacties

Stierallures

Ieder jaar houden we een paar stierkalfjes aan uit goede moeders. We verkopen ze als dekstier als bijna een jaar oud zijn. Wij gebruiken zelf uitsluitend ki (kunstmatige inseminatie), maar er zijn nog altijd veehouders die de melkkoeien en vooral de pinken natuurlijk laten dekken.Omdat stieren buiten het fosfaatreductieplan 2017 vallen, hebben we paar stieren meer aangehouden.Dit zijn Kompas Ruben, Kompas Jack en Kompas Pedro. Alle drie hebben ze als vader Delta Ticket. Ze krijgen al behoorlijk stierallures.Ze zijn verkocht en vanavond verhuizen ze met z’n drieën naar de provincie Groningen. Ik probeer altijd dikke maatjes te worden met de stieren, maar ik kom nooit bij ze in het hok, levensgevaarlijk!Ik zal ze wel missen, deze drie macho’s.


door 9 reacties

Maïs met voederbieten

We hebben dit jaar – net als vorig jaar – voederbieten verbouwd – ras: Rialto. Vorig jaar was het voor ons en voor de loonwerker een nieuw gewas en waren de bieten bijna te groot. Dit jaar hebben we per rij meer bietenzaad gezaaid, de bieten waren hierdoor gemiddeld ook kleiner. Afgelopen dinsdag zijn ze geoogst.

De voederbieten zijn niet gewassen, ze kwamen redelijk schoon uit de grond. Afgelopen donderdag hebben we de maïs geoogst. Vorig jaar huurden we voor het bieten versnipperen een andere loonwerker in, dit jaar heeft onze loonwerker zelf een bietenversnipperaar aangeschaft. De voederbieten en de maïs zitten in laagjes in de maïsbult.

Het was donderdag een prachtige dag voor de maïsoogst. Inmiddels is het maïsland weer bewerkt en is de verplichte groenbemester gezaaid. Afgelopen maandag hebben we ook nog voor de 6e keer gras geoogst. Het was al met al een drukke week.Twee sloten bij het maïsland moeten nog worden schoongemaakt en dan zit het landwerk er weer op voor dit jaar. Het was net als vorig jaar een uitstekend oogstseizoen.


door 7 reacties

Burgers, buitenlui en boeren op bezoek

In augustus organiseert onze buurtvereniging elk jaar een activiteitendag voor alle leeftijden: de familiedag. Dit jaar is het twee weken uitgesteld door een Miss-verkiezing en een hardloopwedstrijd. Vandaag veertien dagen geleden was het zover. Dit jaar wilden ze verschillende bedrijven in de buurt bezoeken. De organisatie vroeg ons of ze hier de melkrobot mochten bekijken. Oorspronkelijke bewoners van de buurtvereniging hebben nog wel affiniteit met de landbouw, maar net als in veel andere plattelandsgemeenschappen zijn veel voormalige boerderijen verbouwd tot woonboerderijen met bewoners die veelal van elders komen en die de landbouw ‘kennen’ uit de (sociale) media – en dat is helaas niet altijd een juist beeld. In onze buurtvereniging zijn nog slechts vier melkveehouderijen actief. Wij laten graag burgers, buitenlui en boeren ons bedrijf zien. Bezoek ontvangen vraagt van te voren enige voorbereiding: aan de schoonmaak met z’n allen.En ja hoor, vlak voor het bezoek kwam, moest een koe kalven, alsof ze het er om doen… .Op de seconde af waren we klaar. Het bezoek kwam met twee huifkarren, een man of vijftig.De buurtvereniging zorgde voor soep en broodjes. Ze bleven een uurtje en daarna gingen ze verder, o.a. naar Talenti. Op dit melkveebedrijf maken ze van een deel van de melk heerlijk ijs – een aanrader.


door 5 reacties

Optrekkende mist

Gisteren had ik op internet een waarneming gezien van een mistboog. Zelf een mistboog zien staat op mijn verlanglijstje. En hoewel de condities voor een mistboog vanmorgen aanwezig waren – optrekkende mist en zonlicht – geen mistboog te zien – de mistboog had kunnen ontstaan in het midden van onderstaande foto.Een leeg landschap.Wat er wel te zien en te horen was: ganzen, heel veel ganzen – veel te veel.

Twentse pinken in een Drentse wei.Toen trok de mist langzaam op en weg was de zondagse sprookjeswereld.


door 4 reacties

E.

E. Ja, wie is E.? E. is een van onze vaste inseminatoren van CRV. Afgelopen voorjaar was hij 40 jaar in dienst. Hij heeft tijdens z’n loopbaan ontelbaar veel koeien geïnsemineerd. Vandaag was zijn laatste officiële werkdag. Hij hangt de inseminatiepipet aan de wilgen en gaat genieten van zijn pensioen. Ik kon altijd ruiken als hij dienst had… – ik ken hem niet zonder sigaartje 🙂 De laatste tijd sprak ik hem weinig – hij was al veel vrij -, daarom heb ik hem niet persoonlijk kunnen bedanken. Omdat hij een van de vaste trouwe lezers van mijn weblog is, doe ik dat via deze weg. E., ook namens meneer de boer bedankt voor je inzet, we hebben je werk altijd gewaardeerd! Geniet samen van de tijd die voor jullie ligt en steek zo af en toe een geurig sigaartje op! (Afbeelding via).


door 10 reacties

Uit het blogritme

“Hé, ik bemoei me er even mee.”“De deurpost en deur kunnen wel een lik verf gebruiken!”“Wij hebben met onze ruwe tongen de boel alvast geschuurd.”“Handig toch, een stal vol hulpjes?!“Als ik eenmaal uit het blogritme ben, vind ik het lastig om de draad weer op te pakken. Afgelopen maanden was ik meer actief op twitter, dat heb ik op een lager pitje gezet. Intussen is op de boerderij van alles gebeurd. Er zijn kalfjes geboren, koeien weggegaan.

We hebben voor de derde keer gras ingekuild. Het is een lasagnekuil: een laagje natuurbeheergras, een laagje nieuw ingezaaid gras met rode klaver en gerst, aangevuld met de derde snede gras.

Een deel van het natuurbeheergras is gehooid.

Verschillende weidevogels zijn weer vertrokken – grutto en wulp. Een paar weken geleden liep een kievit met 2 pulletjes te foerageren in het gemaaide grasland, dat is vrij laat.Haas op de kuilbult.Twee reebruine ogen in het aardappelveld.Dit zijn de afgelopen maanden in het kort – zeer kort 🙂


door 9 reacties

Landschapspijn

Mensen die lijden aan ‘landschapspijn‘ raad ik aan om een bezoek te brengen aan het platteland. De pinkster- en paardenbloemen bloeien momenteel volop.Overal kruidenrijke graslanden. Of krijgt dit het stempel ‘monocultuur van pinksterbloemen’?Het landschap is veranderd in de loop der jaren en blijft veranderen – o.a. door de aanleg van nieuwe woonwijken en industriegebieden, aanleg van wegen, plaatsen van windmolens/zonneparken en ook door de schaalvergroting in de landbouw. Landbouwgrond is in Nederland te duur om er uitsluitend ‘natuur’ op te verbouwen.Op ons bedrijf hebben we dit jaar 5 ha grasland met uitgestelde maaidatum – 15 juni – voor de weidevogels. Eind maart zijn deze graslanden bemest met ruige mest.

Het wil alleen niet zeggen dat weidevogels ook in voor hun bestemde weilanden gaan nestelen. Kieviten nestelen op ons bedrijf bij voorkeur op bouwland.Wij zijn geen vogelaars, we kunnen niet zonder onze nestmarkeerders. De mannen hebben bij een van de kievitsnesten een bewegingscamera geplaatst om te kijken naar eventuele predators.Mensen die vinden dat er (te) weinig weidevogels zijn door de landbouw, raad ik aan om nestmarkeerder te worden: het is zo makkelijk roepen vanaf de zijlijn. Vanmorgen zag ik de eerste jonge kievit – net uit het ei – in een van de gemarkeerde nesten. Hier doen we het allemaal voor.


door 5 reacties

Palmpasen

Onderweg naar de jaarlijkse Palmpasenoptocht (start 11.30 uur) in het dorp. Het is stralend lenteweer.De optocht wordt georganiseerd door de Stichting Volksvermaken. Verzamelen bij de dorpskerk.M.m.v. het harmonieorkest Volharding.De Palmhaan.

De optocht maakt een klein rondje door het dorp. Na een half uur is het feest weer voorbij.


door 9 reacties

Kompas Olga 755

Vorig jaar besteedde ik een blog aan haar: In de schijnwerpers: Kompas Olga 755. Ze had toen de levensproductiemijlpaal van 100.000 kg bereikt.Ik sprak destijds de hoop uit dat ze drachtig zou worden, want dan mocht ze nog een poosje blijven. Ze is vijf maal geïnsemineerd en ze werd jammer genoeg niet drachtig. Haar melkproductie ging langzaam achteruit. Het voer zette ze steeds minder om in melk en steeds meer in vlees. Op een dag was ze slachtrijp. Als jonge koe was ze heel afstandelijk. Je mocht niet te dicht in haar buurt komen, want dan liep ze weg. In de loop der jaren heb ik stukje bij beetje haar vertrouwen gewonnen. Ze liep niet meer voor me weg. Ze was een aantal maanden onze oudste koe. Op onderstaand filmpje daagt een jongere koe haar uit bij de waterbak. Ze laat zien wie de baas is.

Ze wilde nooit op de foto, ze keek altijd stoïcijns de andere kant op. Hier ligt ze lekker te herkauwen.

Na heel, heel veel pogingen lukte het eindelijk: oogcontact.De laatste dag dat ze bij ons was, ging ik ’s avonds naar de stal en zocht haar op. Twee koeien hielden achter haar de wacht.Ze keken nieuwsgierig toe wat ik deed. De linker koe is Kompas Olga 907, een van haar drie dochters die we nog hebben.Ik bedankte haar voor haar harde werken voor ons. Haar levensproductie: 103.593 kg melk met 4.25% vet en 3.28% eiwit. Een week later gingen er nog twee oude koeien weg 😦 . (Wordt vervolgd).


door 2 reacties

Pure, pure melk

Het tv-programma Keuringsdienst van Waarde besteedde aandacht aan melk. “Melk is de koploper in elke supermarkt, alleen op de prijs is geen peil te trekken. Je betaalt regelmatig een andere prijs voor exact dezelfde melk. Wat bepaalt de prijs van een pak melk? En waarom verschilt die prijs soms per week?” Deze tekst is afkomstig uit het bijbehorende artikel “Het glas is halfvol”. Voor wie de uitzending niet heeft gezien:

“Pure, pure melk” is in mijn beleving alleen verse onbewerkte koemelk – rauwe melk. Dit is niet in de winkel te koop. Verse koemelk is wisselend van samenstelling – lees “Melksamenstelling“. In de melkfabrieken wordt melk gestandaardiseerd: volle melk tenminste 3,5 procent vet, halfvolle melk tenminste 1,5 procent vet, magere melk maximaal 0,5 procent vet. Om melk aan de fabriek te mogen leveren, moet je als melkveebedrijf aan allerlei kwaliteitsborgingssystemen voldoen. We hebben als melkleveranciers het verwerken en vermarkten van de melk en melkproducten (kaas, toetjes etc.) uitbesteed aan de melkfabrieken. Melkfabrieken onderhandelen met de supermarkten. We hebben geen enkele invloed op de prijs die de melkfabriek aan ons betaalt, laat staan dat we invloed hebben op de prijs die de consument betaalt in de supermarkten. ‘Ergens’ blijft altijd veel geld aan de strijkstok hangen 😦


door 13 reacties

’n Wichie ♥

Pas geleden is er – sinds 23 1/2 jaar – een baby op de buurt geboren, een meisje. De baby van toen is al weer een aantal jaren melkveehouder.wichie-2017-4De geboorte van ons buurmeisje kon niet ongemerkt voorbijgaan. Er woont sinds half januari een nieuw gezin op de buurt: zij werden gelijk deelgenoot gemaakt van onze gebruiken 😀 wichie-2017-2wichie-2017-5Familie(?)/vrienden(?) hadden een mooie houten kinderwagen als welkom geregeld.wichie-2017-3wichie-2017-1We feliciteren de ouders met hun mooie gezonde dochter en wensen ons buurmeisje veel geluk in haar leven!


door 6 reacties

Rondje stad

De stad is een oude vestingstad. In de stad staat het enige kasteel van Drenthe.het-kasteel-2017-1Het witte gebouw naast Het Kasteel (hotel, restaurant, vergader- en trouwlocatie) is het Gouveneurshuis.het-kasteel-2017-2De stad heeft een rijke geschiedenis. Sinds zomer 2015 is een wandelroute uitgezet – ‘Scherven van een stad’ – langs 10 markante locaties. Bij deze locaties staan panelen.sam_5127sam_5129sam_5132sam_5131Nu ging het me niet zozeer om de panelen van de wandelroute, maar om het gebouw er naast. Het is de voormalige loods en het kantoor van Van Gend & Loos. Ik kende het niet anders dan als vervallen gebouw – zoals nog te zien is op een afbeelding vanaf Streetview (2009) van Google Maps – aan de andere kant van het station. de-loods-2009Na een grondige restauratie is het een prachtig gebouw – zie Streetview.sam_5133In het linker gedeelte zit een mooi ingerichte barbershop, in het rechter deel bakkerscafé De Loods.de-loods-2017-2de-loods-2017-1Het gebouw is een aanwinst voor de stad.

Het ligt alleen niet op een logische plek. Het ligt buiten het centrum van de stad, wel vlakbij een nieuw gebouwd winkelplein. Er liggen herinrichtingsplannen klaar voor het stationsgebied, met een ondergrondse voetgangersverbinding – onder het spoor door – tussen het centrum en het nieuwe winkelplein. Daarmee wordt De Loods ook beter bereikbaar voor winkelend publiek. Op de terugweg kwam ik langs de oude ommuurde rooms-katholieke begraafplaats. Onze buurvrouw ligt er begraven.sam_5137 Altijd als ik deze begraafplaats wil fotograferen, heb ik fotografisch last van tegenlicht. Nu nam ik de kans waar.sam_5140“Wat gij nu zijt, was ik voor dezen. Wat ik nu ben, zult gij dra wezen.”


door 10 reacties

Winter in Drenthe (2)

Maandag en dinsdag was het mistig.winter-jan-2017-1Gisteren scheen de zon en zag alles er heel anders uit. Dezelfde wilg, bijna hetzelfde standpunt, nu met takken zwaar van de rijp:jan-2017-sneeuwAchter in de sloot een stel smienten – ik herken ze aan hun gefluit en vliegbeeld. Smienten zijn schuwe vogels. Het is me nog nooit gelukt om ze te fotograferen. Op de achtergrond ligt de Joodse begraafplaats..jan-2017-sneeuw-3De windsingel geeft beschutting aan deze boerderij.jan-2017-sneeuw-4meneer de boer leende ook even de camera – enige vertekening (scheve bomen) door de groothoek:jan-2017-sneeuw-6Een rijtje oude eiken – toen was de zon weer verdwenen:jan-2017-sneeuw-5Na zonsondergang kleurde de lucht roze.jan-2017-sneeuw-1We moeten nog maar (na)genieten van de winterse omstandigheden.


door 5 reacties

Neie Boeren

“Neie Boeren is een roulerende expositie van het Drents Portret over de hedendaagse boer. Het zijn niet enkel portretten, in de werken zijn ook bedrijfskenmerken terug te vinden. Bewust is gekozen voor diversiteit, van akkerbouw tot veeteelt, van hypermoderne varkensboer tot zorgboerderij. Maar het zijn allemaal boeren van nu, van deze tijd, zonder dat het beroep van boer geromantiseerd wordt. Een kunstzinnige draai hebben de werken wel, want dat heb je met kunstenaars. Kortom, kom kijken naar deze bijzondere expositie over Drentse boeren gezien door het oog van Drentse kunstenaars.

Op de expositie hangt werk van de kunstenaars Anneke Verstegen, Harrie Visser, Klaas Koops, Jeanet Tjassens, Anneke Leutscher, Henny Holtrop, Nicole van der Veen-Kerssies en Marcelle van der Leeuw van het Drents Portret.”

Ik kwam de berichtgeving over deze expositie vanmorgen tegen op Twitter – de expositie is vandaag geopend. Bij de expositie hoort bovenstaande korte film en een boek. Ik heb vanmorgen gelijk naar het boek geïnformeerd, het is alleen verkrijgbaar op de expositie. De expositie staat genoteerd in de agenda.

Waar te zien – vlgs de site van Drents Portret:
7 t/m 29 januari 2017 Boerderij Egberts Lent in Nieuw Annerveen
3 t/m 26 maart 2017 Kunstencentrum K38 in Roden
9 september t/m 29 november 2017 Grote Kerk in Emmen


door 10 reacties

Een nieuw jaar, nieuwe kansen

Een dramatisch slechte melkprijs afgelopen jaar, de slopende onzekerheid rondom de fosfaatregelgeving, ik raakte m’n werk buitenshuis kwijt: wij waren wel klaar met het jaar 2016. We hadden ons voorgenomen de jaarwisseling over te slaan: op nieuwjaarsdag gaat immers de wekker weer vroeg. Onze koe Kompas Olga 1002 dacht daar anders over. Ze kalfde oudejaarsavond. Ze kreeg een stierkalfje (Belgisch blauw, een vleesras).img_4592Tegen kwart voor 12 waren we klaar met het werk – koe verzorgd en gemolken, kalf eerste biest gegeven -, toen hebben we toch maar op de jaarwisseling gewacht. Op 4 januari – ’s avonds – is het eerste kalf van 2017 geboren, een roodbont stierkalfje.

Een nieuw jaar, nieuwe kansen. M.i.v. 1 januari 2017 leveren we de melk van onze koeien aan een andere zuivelfabriek. De melk gaat niet meer naar de coöperatieve kaasfabriek DOC Kaas in Hoogeveen, maar naar de nieuwe zuivelfabriek – Royal A-ware (een familiebedrijf) – in Heerenveen.img_4597We hopen dat deze zuivelfabriek de producten beter weet te vermarkten en dat dat ons een betere melkprijs oplevert – en geen slapeloze nachten en geprakkiseer meer :-(. Melk is tenslotte de belangrijkste inkomstenbron op een melkveehouderijbedrijf. A-ware heeft hier vlakbij een vestiging, alleen daar verwerken ze uitsluitend weidemelk. Onze koeien produceren melk zonder dat label. Onze melk gaat daarom op een retourrit naar Heerenveen. Er komt een andere tankauto met een andere signing de melk halen.20170102_142054Eerst snapte ik de tekst niet – toepasselijker leek me: wij verwerken de melk. Maar toen ik beter keek, zag ik de koeien.20170102_142111Zij maken de melk, iedere dag weer! 😀


door 18 reacties

Op de valreep: 25 jaar in het vak

In mijn kindertijd speelde ik naast ziekenhuisje, vader-en-moedertje ook bibliotheekje. Ik heb nog een oud schoolschrift. Op twee pagina’s heb ik onze kinderboeken genoteerd – en met carbonpapier een doordruk gemaakt.SAM_4554 2Ik had de boeken zelfs ‘gerubriceerd’ – Irene en Phoenix zijn suikerzakjes. In die periode trouwden veel ooms en tantes. Ze hielden hun bruiloft in gebouw Irene, mijn vader werkte bij Phoenix en wij verzamelden lege suikerzakjes. Deze suikerzakjes stopte ik in de boeken. Schattig hè :-D.b033f4e0-58c2-0130-61c4-005056945a4edcfa0a92-41ea-11e5-9add-f2c632544ef1In mijn grotemensenleven heb ik ruim 31 jaar in diverse bibliotheken gewerkt. Na de middelbare school heb ik vier jaar gewerkt als radiologisch laborant. Daarna volgde ik een studie aan de HAS (zoötechniek). Wat ik altijd als eerste doe als ik elders ga wonen, is lid worden van de plaatselijke of dichtstbijzijnde bibliotheek. Dat deed ik ook toen ik van Friesland naar Overijssel verhuisde. Toen ik me inschreef bij de kleine dorpsbibliotheek hing er een briefje aan de deur: vrijwilliger gezocht. De omgeving was nieuw voor mij en ik had nog geen vast werk: vrijwilliger leek me een goed idee. Na een paar maanden wees de bibliothecaris me op de mogelijkheid om in deeltijd de bibliotheekopleiding te volgen in combinatie met een stageplek in een stadsbibliotheek. Op dat moment wist ik nog niet of ik het werken in een bibliotheek leuk genoeg vond om aan een nieuwe studie te beginnen. Een jaar later heb ik wel gesolliciteerd, werd op de stageplek (20 uur/week) en deeltijdopleiding in Amsterdam aangenomen. Op 18 juni 1991 haalde ik mijn diploma. Na de opleiding verviel de stageplek, ik werd invalbibliothecaris bij de provinciale organisatie voor openbare bibliotheken in Overijssel. Een paar maanden later later kreeg ik een baan bij de bedrijfsbibliotheek van een chemisch concern. Ik verving een collega die met zwangerschapsverlof ging. Na het verlof kreeg ik een deeltijdbaan aangeboden. Inmiddels hadden we echter ons huidige melkveebedrijf in Drenthe gekocht. Ik overbrugde de vakantieperiode – ik heb er een mooie tijd gehad, leuk werk en aardige collega’s – en daarna vertrok ik ook naar Drenthe. Na een jaar werd ik hier vrijwilliger in de bibliotheek. Ongeveer een jaar later kreeg ik een nulurencontract als invalbibliothecaris bij de provinciale organisatie voor openbare bibliotheken in Drenthe. Ik werkte veel tijdens vakantieperiodes, deed delen van diverse zwangerschaps- en ouderschapsverloven en aan een van die verloven hield ik in 2000 een vast contract voor 1 uitleendienst/week over. Na een paar jaar ben ik gestopt met invalwerk: ons bedrijf breidde uit en mijn hoofdberoep is en blijft boerin.havendagen-2015-arsenaal-3sam_3564Toen kwam de gemeente met een fikse bezuiniging – de gemeenteraad heeft het laatste voorstel dit najaar goedgekeurd. Er bovenop kwam een provinciale bezuiniging – ook die is inmiddels teruggedraaid. Dat alles had tot gevolg dat er bij de werkgever een reorganisatie – op basis van functiewijziging – in de buitendienst heeft plaatsgevonden. Vorig jaar kregen we twee dagen voor Kerst te horen dat alle functies per 1 mei vervielen. We konden op de nieuwe functies – 18 tot 24 uur/week – solliciteren. 18 uur kan ik niet combineren met mijn werk als boerin.sam_4095Ik heb niet gesolliciteerd en dat betekende dat mijn arbeidscontract is ontbonden – 27 medewerkers in de buitendienst hebben niet gesolliciteerd of zijn niet benoemd, 42 medewerkers kregen een nieuwe functie en veelal een nieuwe werkplek. De werkgever maakte fout na fout na fout in het ontbindingscontract en uiteindelijk ben ik m.i.v. 1 juli j.l. gestopt, zodat ik – als is het op de valreep… – 25 jaar in het vak heb gewerkt.biebSamen met twee directe collega’s hadden we in kleine kring afscheid. Het is heel vreemd om de ontwikkelingen op het vakgebied niet meer bij te houden. De kans dat ik ooit nog aan de slag kom in de branche is minimaal: de landelijke tendens is dat professionals de sector verlaten en worden vervangen door vrijwilligers. En alhoewel ik 100% achter mijn keuze sta: ik mis de vanzelfsprekende contacten met klanten en collega’s – ik heb al die jaren in een leuk team gewerkt – en ook het werk mis ik. Al met al kostte het me veel negatieve energie. Het schuurt nog steeds als ik nieuwe ‘enthousiaste ondernemende’ medewerkers en nieuwe ‘talentvolle’ vrijwilligers op mijn oude werkplek zie. Ook het werk als huisfotograaf zit erop. Geen voorleeswedstrijd meer:Voorleeswedstrijd Coevorden 2015 (16)Voorleeswedstrijd Coevorden 2015 (7)Geen Leesvirusfeest:leesvirusfeest-2016-1leesvirusfeest-2016-2leesvirusfeest-2016-8Geen Kinderboekenweek:Kinderboekenweek 2014 (14)Kinderboekenweek 2014 (8)sam_3269Geen Nederlandse Kinderjury:stemmen Kinderjury 2015Geen Nationale Voorleesdagen:burg bouwmeesterSAM_3980Geen jaarlijkse boekenmarkt:boekenmarkt cvdGeen voorleesactiviteiten:sam_2919sinterklaas-voorlezen-2015-4Geen culturele uitmarkt:culturele-uitmarktsam_2933Geen schrijvers op bezoek:pauline-broekemabetty-sluyzerbibliotheek-coevorden-22062013-2Geen beelden meer voor persberichten: winnaar-week-vd-mediawijsheidsam_2184dsc01954-2Ik kom niet meer twee keer per jaar over de kermis om de werkplek te bereiken:kermis-ganzenmarkt-2014-2Etc. etc.. Ik kijk nog even achterom, naar het mooiste gebouw in de stad, waar ik alle hoeken en gaten van ken. Waar ik 23 jaar met ontzettend veel plezier heb gewerkt. Ik maak er geen onderdeel meer van uit. Wie, o wie doet het licht voor me uit?het-arsenaal-nov-2015