NRM 2014, het waren twee mooie dagen. Vrijdag volgde ik de show via livestream op internet, zaterdagmorgen vertrok ik met de trein naar Zwolle. meneer de boer had al twee drukke dagen achter de rug – donderdagmiddag en -avond dochtergroepen samenstellen voor CRV, vrijdag de hele dag naar de dochtergroependemonstatie – hij zou in de loop van de dag richting Zwolle vertrekken om onze kalveren op te halen. Er was een wisselstoring vlak voor Zwolle, ik kwam met de trein niet verder dan Dalfsen. Al het treinverkeer naar de noordelijke provincies lag stil. Bussen waren besteld, alleen nog niet aanwezig en het was ook onbekend hoe lang alles ging duren. “Daar gaat m’n bezoek aan de NRM”, dacht ik. Ik besloot terug te gaan. Gelukkig maar, want toen ik thuis kwam, was meneer de boer nog thuis en kon ik met hem meerijden. Een passend welkom met een mooi kunstwerk voor de IJsselhallen, gemaakt door Atelier Che-Va:
Veel bezoekers en de sfeer was goed:
Het is een evenement voor veel (boeren)gezinnen:
CRV presenteerde in een grote tent hun producten, diensten en hun dochtergroepen:
meneer de boer heeft samen met een collegamelkveehouder de koeien van de stier Fidelity uitgezocht. Hiervoor is hij verschillende dagen op pad geweest. De koeien komen uit heel Nederland vandaan.
Op het beursgedeelte was ook van alles te doen. In de stand van de vakbladen Veeteelt en de Boerin kon je een velfie laten maken en kreeg je een kekke roze of groene brokkenschep:
Hé, en kijk, wie hebben we daar?
Onze kalveren Kompas Olga 1009 en 1012 in de stand van onze voerleverancier ForFarmers Hendrix:
Een van de zwartbonte kalfjes was thuisgebleven. Over belangstelling hadden de drie niet te klagen:
De koeien voor de keuring staan in een aparte hal en per provincie bij elkaar. De Groningers nemen altijd een vlaggenslinger mee:
De vaantjes:
De (reserve)kampioenskoeien krijgen een mooi lint om de nek:
De koeien worden gekeurd in drie leeftijdscategorieën – zwart- en roodbont worden gescheiden gekeurd – zo krijg je drie zwartbonte en drie roodbonte kampioenen en zes reservekampioenen (zeg maar tweede prijswinnaars – drie zwartbonte en drie roodbonte). Uit de drie zwartbonte en de drie roodbonte kampioenskoeien worden twee koeien gekozen tot Nederlands kampioen, altijd een indrukwekkend en spannend moment:
And the winner is (bij roodbont):
De voorzitter van boerenbelangenorganisatie LTO Nederland (een oud-klasgenoot van meneer de boer, ze fietsten jarenlang samen naar de HBS in Zwolle) reikte de hoofdprijs (een koninklijke medaille) uit aan de twee landskampioenen. 
En na het Wilhelmus was er alle gelegenheid om de eigenaren van de winnende koeien te feliciteren.
En als iedereen weer veilig thuis is:
kan het nagenieten van twee mooie dagen beginnen.
Maandelijks archief: juni 2014
NRM 2014: livestream
“De NRM is het visitekaartje van de melkveehouderij in Nederland. Tijdens de manifestatie presenteren veehouders en organisaties uit de zuivelsector hun resultaten op het gebied van gezonde en duurzame bedrijfsvoering. Naast de toonaangevende koeienshow biedt de NRM ook een uitgebreide vakbeurs. De veertiende editie wordt gehouden op 27 en 28 juni, in de IJsselhallen in Zwolle.”
De NRM is een feest voor koeienliefhebbers.
Er is voor iedereen wat te doen. Knutselen:
Of met het hele gezin lekker naar koeien kijken:
Bijpraten, met collega’s of met standhouders op de beurs:
Wij zijn trouwe bezoekers van dit evenement. In 2008 was de laatste keer dat een koe van ons op deze keuring was. meneer de boer met Kompas Olga 708 – nummer 229 – (vader: Kian). Ze was toen de kopkoe in de dochtergroep van de stier Kian en ze deed mee aan de individuele keuring. Inmiddels is ze onze oudste koe:
In de hoofdring hangen grote videobeeldschermen.
Dit jaar is het voor het eerst mogelijk deze beelden op internet via livestream te bekijken – kan via Silverlight, Java of Windows Media, op mijn Androidtablet werkt het jammer genoeg niet. Vandaag kun je kijken van 10.00-16.00 uur, en morgen van 9.00-16.30 uur (buiten die tijden zie je reclame). Klik om mee te kijken op deze link. Veel kijkplezier!
Naar de kapper
Onze kalveren Kompas Olga 1009 (vader: Delta Direct) en Kompas Olga 1012 (vader: Delta Pierre) gaan een paar dagen logeren. Ze moeten netjes voor de dag komen, daarom kregen ze vandaag een knipbeurt.
Een paar weken geleden vroeg een jongveespecialist van onze voerleverancier/brokkenmakers of wij twee mooie kalveren hebben en of we ze beschikbaar willen stellen voor de NRM (Nationale Rundvee Manifestatie, dit is een landelijk tweejaarlijks melkkoeienfestijn). Dat hebben we en willen we wel. Er komen twee zwartbonte en twee roodbonte kalveren in de stand van onze voerleverancier op het beursgedeelte van de NRM. Twee kale kalfjes zijn het nu.
Van zo’n knipbeurt zitten ze onder de kriebelhaartjes, ze geven elkaar een poetsbeurt.
“Je bent a.s. vrijdag en/of zaterdag welkom op de NRM in de IJsselhallen in Zwolle. Wij staan vrijdag van 10-16 uur, en zaterdag van 9-16.15 uur op de beurs in stand 135. See you!“, aldus Kompas Olga 1009 en 1012.
Vechtdalrally 2014
Vandaag was de 10e editie van de Vechtdalrally. Deze eendaagse autorally bestaat uit meerdere onderdelen. Een deel van de klassementsproeven wordt in onze omgeving verreden. Sinds een paar jaar is de finish hiervan aan onze weg. Ruim van te voren zijn de aanwonende aan het parcours keurig geïnformeerd. Tijdens de wedstrijd is de weg voor alle verkeer afgesloten. Ook al rijden ze bij onze boerderij niet meer plankgas, het viel niet mee om de auto’s vast te leggen.
Het Pieterpad loopt langs een deel van het rallyparcours. De organisatie was deze keer vergeten de wandelaars via een andere route te laten lopen. Nu werden ze via onze weg gestuurd, levensgevaarlijk! Ik heb twee stel wandelaars de weg gewezen door de weilanden en via de beek kwamen ze weer vlakbij de route uit.
Deze twee wandelaars kwamen uit de Betuwe. Ze liepen vandaag twee routes van het Pieterpad (40 km!). Ze oefenden voor de Nijmeegse Vierdaagse, vandaar deze extra lange afstand. Ik kon ze, als ongetrainde wandelaar, nauwelijks bijhouden, ze hadden flink de pas er in.
Een kunstwerk op het platteland: de onthulling
Precies veertien dagen geleden – 5 juni – was de officiële onthulling van het kunstwerk op het platteland. Via een reactie op mijn weblog had ik een uitnodiging gekregen. M’n werkkleding – hoofddoek, vest, rok, schort, panty met ladder, geitenwollen sokken en klompen – verruilde ik voor een fleurige bloemetjesjurk. Hooggehakt en een feestelijke hoed op m’n permanentje en natuurlijk de onafscheidelijke Agfa Click in hand, en daar ging het heen. Er was een kleine groep genodigden en belangstellenden aanwezig.
De voorzitter van Natuurkunst Drenthe, iemand van kunstenaarsgroep Observatorium en de directeur van het Drents Museum voerden het woord. Wat ze allemaal zeiden valt na te lezen op de blog Helderrood, Dagblad van het Noorden en de huis-aan-huiskrant.
Vijf mensen – iemand van Dorpsbelangen, van de provincie, van Natuurkunst Drenthe, van het kunstenaarscollectief Observatorium en de uitvoerder – onthulden een informatiezuil bij het kunstwerk.
Daarna was er muziek, een drankje en een hapje. Het feestje viel echter in het water. Het was guur weer, de harde wind stond pal op de locatie en het begon ook nog te regenen. Iedereen stond te blauwbekken van de kou en na de officiële onthulling zijn de meesten snel vertrokken.
Wat vind ik van het kunstwerk? Het ontwerp vind ik mooi. De gekozen materialen – hout, staal, beton – passen bij het onderdeel wat ze voorstellen. Als geheel vind ik dat weer net iets minder, ik had liever het werk abstract gehouden. Het deel van staal valt uit de verte niet op, valt weg tegen de bomenrand. Ik kan me wel vinden in wat een journalist in een huis-aan-huiskrant schreef: het is mooi ambachtelijk gemaakt. Ik vond het in ieder geval bijzonder om de ‘geboorte‘ van het kunstwerk te volgen.
Kronkelig
Een van de medewerkers van ons loonwerkbedrijf is vandaag behoorlijk creatief bezig geweest – of heeft een zwaar weekend achter de rug ;-). Maar niet echt, ik denk dat een aantal schijven van de zodebemester niet goed vastzitten. Ik zal hem morgen vragen wat de oorzaak is.
De grote oversteek
Het is het scholeksterpaar gelukt. Met de vier jongen zijn ze de weg overgestoken, nu lopen ze in pas gemaaid grasland te fourageren. Er staat genoeg hoog gras in de buurt waar ze bij onraad naartoe kunnen vluchten. Het lukt me niet om het ouderpaar en vier jongen in 1 beeld te vangen, eigenlijk lopen ze ook te ver weg om ze scherp in beeld te krijgen. En zodra ze een mens zien, laten ze de alarmbellen rinkelen: het ouderpaar voert afleidingsmanoeuvres uit en de jongen duiken weg in het gras.
Het dorp ziet sterren
Dit weekend viert het dorp school- en volksfeest, een feest voor jong en oud, een feest dat 1x in de acht jaar wordt gevierd. Het thema is dit jaar: het dorp ziet sterren. Het is mooi om te zien hoe iedereen aan dit thema een andere invulling geeft. Er is een heel programma, vanmiddag was de optocht. Veel versierde wagens van de basisschool en de buurtverenigingen. Er was veel publiek. Aan kop de plaatselijke harmonie en majorettes: 
Veel versierde wagens van de basisschool: 
Buurtvereniging De Bente won de publieksprijs: 
Halverwege stond de optocht een poos stil, iedereen kon even uitblazen.
Deze lerares in het agrarisch onderwijs en boerin was de klos, zij vierde vandaag met haar vriendinnen vrijgezellenfeest: 
Voor een aantal praalwagens reed een mooie oldtimer:
En op de achtergrond plaspauze – dat werkte erg aanstekelijk, vooral bij de kleutergroepen ;-): 
Het was een mooie optocht onder zomerse weersomstandigheden.
Jonge scholeksters
De scholekster is een van de vele weidevogels die hier broedt. Scholeksters maken bij voorkeur hun nesten op bouwland. meneer de boer vond weken geleden bij het bewerken van een perceel maïsland een scholeksternest. Hij markeerde het nest. Vlak daarna kwam een medewerker van ons loonwerkbedrijf maïszaad zaaien (op 6 mei). Toen hij met de zaaimachine bij het nest was, heb ik voorzichtig de vier eieren uit het nest gehaald. Het nest was niet beschadigd. Op aanwijzigen van de medewerker vond ik het nest terug en ik heb de vier eieren weer in het nest gelegd. De volgende dag ging ik even kijken of alles nog goed lag. Er lagen vijf eieren in het nest. Dit is het nest op 15 mei:
En dit op 27 mei:
En dit op 1 juni:
De broedtijd is 25 – 27 dagen las ik op internet. Vier eieren zijn succesvol uitgebroed, het laatste ei is niet uitgekomen. Vanmiddag heb ik de markering weggehaald, het ei was koud. Ik zag de scholekster de laatste tijd ook niet meer op het nest – het nest was vanuit de woonkamer zichtbaar. Scholeksters kunnen enorm kabaal maken. Vanmorgen zag ik ze luid schetterend op het land
en iets later zenuwachtig op de weg lopen. Ze probeerden de jongen mee te lokken naar de overkant, naar het pas gemaaide grasland. Daar zijn lekkere hapjes te vinden. Het lukte ze niet om de jongen over te halen. Toevallig zag ik een van de vier kleintjes lopen. Meestal duiken ze weg als ze de alarmgeluiden van de ouders horen.
Dankzij de medewerking van de medewerker van ons loonwerkbedrijf is dit nest gespaard: H.B., bedankt!
Grasoogst (2)
De loonwerkers zijn net begonnen met de tweede grasoogst. Gisteren is het gras gemaaid, vandaag gaat het in de kuil. Het grasland zag er na de eerste oogst vrij ruw uit. Er volgde een natte periode, het grasland is niet bemest. Daarom is het gras nu maar gemaaid – het zal een magere oogst zijn -, dan kan er weer organische mest op het land en kan het gras groeien voor de derde grasoogst. Het is uitstekend weer om in te kuilen.
Aanvulling: het gras is geoogst, de hoeveelheid valt 100% mee, en de kwaliteit lijkt uitstekend.
Zij aan zij
Ze liggen gezellig zij aan zij. De linkse koe is Kompas Olga 876, ze moet rond 8 juli kalven. Ze is een goede melkkoe. De rechtse koe is Kompas Olga 882, ze is uitgeteld rond 23 juni. Ze geeft – te – weinig melk.
Weerbeeld
Een buiencomplex schampte bij ons langs, trok over Duitsland weg. Er viel 2 mm neerslag. De luchten waren erg mooi.
(De lensvertekening – holle horizon – heb ik niet gecorrigeerd).
Ooievaar
Ik zag een ooievaar in het weiland. Ik liep naar binnen om de camera op te halen. Toen ik terug kwam, was de vogel gevlogen. Maar kijk, hij had een pakketje gebracht.
Verscholen tussen het hoge gras lag een vaarskalfje. De moeder is Kompas Olga 879 uit een vorige blog.
Lief hè.
Monter
Vorige week was ze ziek, doodziek. Heel langzaam herstelt ze van een lelijke uierontsteking. Ze heeft een halve week geen drup melk gegeven, nu komt de melkproductie langzaam weer op gang. Ze ziet weer monter uit haar ogen. Ze is nog steeds op de ziekenafdeling, zodat we extra goed op haar kunnen letten. De ergste zorgen om haar zijn gelukkig weer voorbij.
Onwennig
Afgelopen dinsdag gingen drie hoogdrachtige koeien de wei in.
Ze maakten met hun zware lijven niet al te gekke bokkensprongen. Onze koeien houden we – uit praktische overwegingen – jaarrond binnen. Koeien maakt het niks uit, als ze maar goed worden verzorgd. Af en toe mogen hoogdrachtige koeien naar buiten. Niet zozeer om het weiden, maar voor bewegen. Veel bewegen – zwangerschapsgymnastiek – is goed voor ze. Oei, de eerste kennismaking met schrikdraad:
“Snif, snif, wat is dit voor vreemd spul?”, lijkt onze koe Kompas Olga 879 te denken. Voorzichtig ruikt ze aan het gras. Gras? Dat kent ze niet, ze kent alleen ingekuild gras en maïs, dat ruikt en smaakt heel anders.
Ze moet er even goed over nadenken of ze het buiten wel zo fijn vindt. Grazen, in de regen staan, buiten slapen… . Ze peinst, de stal lonkt:
Uiteindelijk schikt ze in haar lot, het moet maar.
Expositie: Over koetjes en kalfjes (4)
Veel eerder dan ik had gedacht, heb ik weer een expositie geregeld. Voor de vierde keer zijn mijn fotografische koeienportretten te bekijken, deze keer in het gezondheidscentrum in het dorp.
Een paar weken geleden was ik na afloop van een bezoek aan de tandarts doorgelopen naar de huisartsenpraktijk in hetzelfde gebouw, want ik zag dat er een expositie was van een schilderclub. Ik liep even rond en zag dat de muren ook geschikt zijn voor mijn – op canvas afgedrukte – foto’s. Ik liet mijn gegevens achter, werd een paar dagen later gebeld door een meneer die de exposities regelt. Deze week maakten we een afspraak, en vanmiddag na het spreekuur heb ik de foto’s – met hulp van meneer de boer – opgehangen in de gang naar de spreek- en behandelkamers.
Ze kunnen er prima hangen. De expositie duurt in eerste instantie tot 1 september, want dan wordt de huisartsenpraktijk overgedragen aan een nieuwe huisarts. Een laatste blik in de gang, nu gaat het me om de kleurige Kewloxkasten. Van oorsprong zijn het boekenkasten, inmiddels is er een heel assortiment aan (zelfbouw)kasten. Ze zijn in elkaar te zetten zonder schroeven of lijm. Deze kleurige variant draagt de naam Frost.
Na de wateroverlast
Vandaag ging ik kijken hoe de stand van zaken is na de wateroverlast van afgelopen week. Op het land staan nog veel plassen, de grond is verzadigd.
Het waterschap heeft het erg druk gehad met het wegpompen van de grote hoeveelheden neerslag. Het resultaat is er naar. De waterstand in de sloot was op 27 mei 9.40 m boven NAP:
Een dag later 9.30 m boven NAP:
En vandaag 8.80 m boven NAP, 60 cm lager dan aan het begin van de week:
En zo was de sloot bij hoogwater:
En vandaag bij normale waterstand:
De beek bij hoogwater:
En vandaag bij een normale waterstand:
Dankzij de maatregelen die het waterschap trof, hielden we droge voeten.
Over koetjes en kalfjes 