Als kalf speelde onze koe Kompas Olga 872 de hoofdrol in de fotoserie Meuhhh.
Dit vierluik zit ook in mijn foto-expositie ‘Over koetjes en kalfjes’:
Het vierluik is geschilderd door Tinka, Lilian en ook Dondersteen schilderde een portret. Kompas Olga 872 was nieuwsgierig en oplettend, ze was altijd heel aanwezig in de stal.
Begin dit jaar kreeg ze een miskraam en dat betekende het einde van haar carrière als melkkoe. We verkochten haar als weidekoe. Een weidekoe is een koe die niet meer wordt gemolken. Het voer wat ze eet zet ze niet meer om in melk, maar in vlees. Als ze zwaar genoeg is, wordt ze geslacht. Kompas Olga 872 verhuisde op een dag dat ik niet thuis was. Gisteravond reden we ergens in de omgeving en moesten we stoppen, want er liep een jonge stier op de weg – hij was uitgebroken. Dat liep allemaal goed af. In een wei stonden koeien naar deze drukte te kijken en wie stond er met haar neus vooraan?!!
Ik riep haar, ze keek. Daaag Kompas Olga 872!
Over koetjes en kalfjes
- Reactie
- Herbloggen
-
Abonneren
Geabonneerd
Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
Over koetjes en kalfjes
%d
17/07/2014 om 17:13
Leuk om zo toch nog even een bekende tegen te komen.
Vrolijke vakantiegroet,
LikeLike
17/07/2014 om 20:56
aaaaaah ontroerend ze herkende je vast nog wel Hendrika !
LikeLike
17/07/2014 om 20:57
Dat moet een bijzonder weerzien zijn geweest.
LikeLike
17/07/2014 om 22:28
Het was een geweldig expressief kalf en ze is een heel mooie koe geworden. Toen ik bij jullie was kwam ze ook naar me toe om even geknuffeld te worden, heel leuk. Het vierluik is echt een unieke serie! Op de geschilderde versie daarvan heb ik veel reacties gekregen, ook weer tijdens de laatste expositie, toen ik haar weer even terug kon “lenen” van de huidige eigenaar. Jammer dat ze niet langer als melkkoe door het leven kan gaan, maar dat is uiteindelijk helaas het lot van al mijn modellen. Voor jou is het toch elke keer weer een lastig moment weet ik. Gelukkig heb je in dit geval de foto’s (van de schilderijen) nog en de herinneringen aan een bijzonder dier.
LikeLike
18/07/2014 om 00:13
Wat leuk om haar even terug te zien. Ook wel moeilijk, lijkt me. Ik hoop dat ze nog een tijdje kan genieten in de weide, dit prachtige foto- en schildersmodel.
LikeLike
19/07/2014 om 11:24
Ja, dat is het lot van een landbouwhuisdier. Mooi dat jullie elkaar nog een keer ontmoetten
LikeLike
20/07/2014 om 23:28
Roept dat ook nog bepaalde emoties op, een dergelijk weerzien?
Wel bijzonder dat je haar zo per ongeluk tegenkwam.
LikeLike
21/07/2014 om 21:10
Emoties? Ja, toch wel. Ik vond het heel leuk om haar even te zien, een blije emotie 🙂
LikeLike
21/07/2014 om 21:13
Zo gaat dat in het leven maar zelf zou ik het er beetje moeilijk me hebben.
LikeLike
08/08/2014 om 22:13
Daar pink je toch bijna een traantje bij weg.
Ik fotografeer graag koeien onderweg en er staat er altijd wel eentje parmantig bij zoals deze.
Wel bijzonder om haar zo nog eens tegen te komen.
Groetjes
LikeLike