Weerbeeld 31-12-2010

Het was de hele dag mistig en gelukkig viel eindelijk de dooi in. Maar voor alle sneeuw weg is… .

 
 
Ik verwacht dat we door de mist niets van het vuurwerk zullen zien.

Advertentie

De witte tijger en de lieveling

De witte tijger en de lieveling: het zou de titel van een sprookje kunnen zijn. 2010 is/was het jaar van de biodiversiteit. Op mijn weblog wilde ik in het kader hiervan de vlinders laten zien die rond ons bedrijf voorkomen. Ik zal maar eerlijk bekennen dat er veel vlinders ongedetermineerd in mijn fotoarchief zijn blijven zitten. Het determineren kost ook weer de nodige tijd en daaraan ontbreekt het me nogal eens. Ik heb als afronding een aantal vlindersoorten opgezocht. Ik zag dit jaar veel dagvlinders, alleen die fladderen nogal. Ik heb weinig dagvlinders gefotografeerd. Het icarusblauwtje (Polyommatus icarus) zag ik 's avonds vaak in rust tussen het hoge gras.

 
De rups van de meriansborstel (Calliteara pudibunda). De vlinder zag ik ook dit jaar (laatste foto).

De gele tijger (Spilosoma lutea):

 
De witte tijger (Spilosoma lubricipeda) en de lieveling (Timandra comae):

 
Tot slot van het sprookje Sneeuwwitje: de tere witte grijsbandspanner (Cabera pusaria):

 
Al met al was het – in mijn ogen – een goed vlinderjaar.

Carbidschieten 2010

Net als vorig jaar is buurjongen met z'n vrienden vanaf 10 uur vanmorgen aan het carbidschieten.

 
Ik had gehoord dat ze een carbidschietinstallatie hadden gemaakt, die moest ik natuurlijk even bewonderen.

 
 
Ik geloof niet dat de installatie naar behoren werkte, maar desondanks knalde het carbid behoorlijk hard.

Vrienden onder elkaar, een Nederlandstalig muziekje op de achtergrond en een biertje erbij: wat heb je als plattelandsjongere op oudejaarsdag nog meer te wensen?? Dit is toch het volmaakte geluk op die leeftijd?!!

Bijkomen

Ze ligt bij te komen van een keizersnede. Vanmiddag kreeg ze een vaarskalfje. Het zal wel de laatste geboorte zijn in 2010.

 
 
We kregen dit jaar 32 vaarskalfjes en 25 stierkalfjes. Ongetwijfeld ook een aantal doodgeboortes, die kan ik alleen niet met een druk op de knop achterhalen. Omdat we af en toe onze dieren insemineren met gesekst sperma, verklaart o.a. waarom er meer vaarskalfjes zijn geboren dan stierkalfjes.

Meuhhh

 
 
 
 

Witte Kerst

Net als vorig jaar hadden we een witte Kerst. Eerste Kerstdag scheen de zon uitbundig.

 
 
In de nacht van eerste naar tweede Kerstdag heeft het gesneeuwd. Tweede Kerstdag was het vrijwel de hele dag erg mistig. Af en toe probeerde de zon erdoor te komen, ik hoopte een mistboog te kunnen zien, maar helaas.

 
 
 
 
Pas aan het eind van de middag scheen de zon nog even. De wind had de afgelopen dagen flinke sneeuwduinen in de sloot geblazen.

 
 

Op dit moment dooit het – gelukkig.

Kerstpuzzel 2010

Vol ongeduld keek ik vrijdag regelmatig op Jaspers cryptogrammensite naar de kerstpuzzels. Ik zat te wachten op Dr. Denker uit het Dagblad van het Noorden. Gisteravond stond de puzzel er eindelijk op. Op bovengenoemde puzzelsite staan veel kerstpuzzels, o.a. de xefxbbxbfKing Williams Trouw Test, De titels van 2010 van Steenhuis uit Vrij Nederland en verder veel cryptogrammen, goed voor heel wat uren puzzelplezier.

Keep

 
Een nieuwe vogelsoort in de tuin: de keep (Fringilla Montifringilla).

Kerst 2010

 
Vanuit Drenthe wens ik alle lezers van mijn weblog goede kerstdagen en een gezond 2011.

Stuifsneeuw

Gistermiddag en vannacht is er weer sneeuw bijgekomen, eerst moest de trekker met sneeuwschuiver in het rond om het erf weer enigszins sneeuwvrij te maken.

 
 
Vanmiddag stak een straffe wind op, momenteel ontstaan kleine sneeuwduinen.

 
 

21-12-2010: een dag met een diamanten randje

Heel even was het begin van de maansverduistering zichtbaar, daarna verdween de maan achter de wolken.

 
Het had flink gevroren en alles was bedekt met een dikke laag rijp. Het was sprookjesachtig mooi.

 
 
 
 
Deze dag had ook een bijzonder tintje, mijn ouders vierden hun diamanten(!) huwelijksdag.

Maansverduistering

 
Morgenochtend vanaf half acht is vanuit Nederland het begin van een totale maansverduistering zichtbaar. Het is voor het eerst sinds 1638 dat er een totale maansverduistering optreedt tijdens de langste nacht van het jaar. (Via).

Weerbeeld 19 december 2010

Er lopen tijdelijk weer schapen van de schaapskudde Bargerveen in onze omgeving. Vanmiddag liep ik ernaar toe, maar ze kennen mij niet: ze zagen me ook al van ver aankomen. Net als vorig jaar grazen ze in de sneeuw.

 
Afgelopen nacht is er weer een paar centimeter sneeuw gevallen. Sneeuw dempt het geluid en er was vrijwel geen verkeer op de weg: ik genoot van de stilte tot er flarden muziek van de ijsbaan over de velden kwam, weg stilte van het platteland. Ondanks de sneeuwval was de ijsbaan blijkbaar open.

 
We zaten vandaag op de geboorte van een kalf te wachten. De geboorte van kalveren is niet seizoensgebonden, zoals bij schapen. In de loop van de middag werd het kalf geboren, een zwartbont vaarskalf. Kleine Tinka had vandaag een beetje last van de kou, we hebben haar een dekje opgedaan. We kunnen alles tot nu toe redelijk vorstvrij houden. Iemand veronderstelde dat we wel in een warme stal zouden werken. Niets is minder waar. De temperatuur in de stal is niet veel hoger dan de buitentemperatuur. De stal is niet gexc3xafsoleerd. Tijdens vorstperiodes wordt de stal wel zo veel mogelijk hermetisch afgesloten. Ook de koeien moeten gewoon worden gevoerd en de kuilbulten liggen in de vrieskou en zijn met sneeuw bedekt. Wat mij betreft duurt de winter niet te lang, want het werk kost extra energie en inspanning.

De Brink

Vorige week werd ik gebeld door een medewerker Radio Drenthe. Ze vroeg of ik studiogast wilde zijn in het radioprogramma 'De Brink' – ik ken het programma niet. De vraag kwam n.a.v. de rubriek blogspotting in het Dagblad van het Noorden. Ik dacht er al pratende snel over na. Ik heb niet zo'n groot verhaal te vertellen, ik heb geen vlotte babbel en ik hou er niet van om persoonlijk in de belangstelling te staan. Ik heb het verzoek daarom ook afgewezen. Laat mij maar lekker bloggen.

Blauwe stippelziekte

De koeien lijken allemaal last te hebben van de blauwe stippelziekte.

 
Gistermorgen kregen ze hun halfjaarlijkse behandeling van de koepedicures/klauwverzorgers. We zetten alle koeien vast in het voerhek,

 
daarna gaan ze een voor een door de bekapbox.

 
De blauwe stip krijgen ze als ze door de bekapbox zijn geweest.

Weerbeeld 17 december 2010

Het was vrijwel de hele dag mistig. 
 
 
Een kuilbult in de sneeuw wordt zelfs nog mooi.

 
 
 
Twee zwanen begeven zich op glad ijs.

 
Er viel toch hier en daar enige kleur te ontdekken. Een rozenbottel.

 
Een gele trilzwam.

 
Een roos met een sneeuwhoedje.

 

Oerkreet

Een luide oerkreet verstoorde de rust in de stal. De koeien renden met gespitste oren richting geluid, ook wij gingen kijken wat er aan de hand was. Het was een laatste perswee: er was een kalfje geboren – een vaarskalf. De koe liep tussen de droge koeien, we hadden haar nog niet naar de afkalfstal gebracht: dat was vandaag de bedoeling. Ze kalfde twee dagen te vroeg. Omdat het kalf op de roosters lag – nu niet de meest hygiënische plek om ter wereld te komen – brachten we haar snel naar haar eigen box. Hier ligt ze lekker in het stro, ze heeft net biest gehad. Ze lijkt roodbont, maar dat komt door de flitser, ze is zwartbont. Het is een vlug kalf, vlak na de geboorte deed ze al pogingen om te gaan staan.

En wie is de moeder? Zij:

Ik had Tinka een foto beloofd als het kalf was geboren. Helaas staan ze niet samen op een beeld. Koe en kalfje maken het goed. Ik noem het kalf op internet Kleine Tinka.

Weerbeeld 13-12-2010

Het sneeuwde een groot deel van de middag; er ligt inmiddels een centimeter of 4/5.

 
 
 

Weerbeeld 10-12-2010

Vanmorgen rond kwart voor acht:

 
Een half uur later, ruim een kwartier voor zonsopkomst:

 
 
 
 

Sinterkerst

In de winkels klonk kerstmuzak - Gloria in Excelsis Deo – en ik zag dat mensen van de plaatselijke ondernemersvereniging druk bezig waren de dorpsstraat te voorzien van kerstversiering.

 
 
Ik hoopte stiekem dat er nog ergens een sintversiering was blijven hangen, zodat ik voor mijn weblog sinterkerst zou kunnen laten zien. En wat denk je:

 
 
Het viel me op dat in het dorp nog veel sneeuw lag, buitenaf is vrijwel alles weg. Het was de hele dag mistig en het vroor licht, op sommige plekken kwam rijp aan de bomen.

 
 

5 december

 
Uit de oude doos: Sint en Piet op de kleuterschool (ca. 1960/1961).

Schilderij van Tinka

Ik was helemaal sprakeloos en ik kreeg kippenvel toen ik het eindresultaat van de geboorte van een koeienschilderij in de mailbox vond. Het schilderij raakt me.(Klik met de linker muisknop op de foto voor een groter formaat). Het is geschilderd door Tinka, zij schilderde pas geleden ook onze roodbonte pink – inmiddels koe. Ze had dat schilderij gemaakt om cadeau te geven, alleen de ontvangers houden meer van zwartbonte koeien. Nu hebben wij vooral roodbonte koeien, maar ze vond op mijn weblog toch een zwartbonte pink – inmiddels ook een koe – en van haar had ik meer foto’s in m’n archief. Zij heeft model gestaan voor dit schilderij.

Tinka schreef me:
“Nou, hier is ze dan, Kompas Olga 817. Ik heb er weer met heel veel plezier aan gewerkt. Ik vond het lastiger om de koe in vooral zwarte en witten te schilderen, het is moeilijker om schakeringen aan te brengen in het zwarte. Maar ik vind ze wel weer goed gelukt. De ogen zijn minder sprankelend dan bij de roodbonte koe, maar dat is denk ik omdat ze in het donkere minder uitkomen. Ook was het licht hier anders (het kwam van de andere kant). Ze is volgens mij wel net zo scheel als op de foto, maar dat is natuurlijk wel het charmante eigen karakter van deze koe. Ook een heel vriendelijk beest volgens mij.”

Wat ik heel mooi vind aan dit schilderwerk is dat de haarscheiding (het ‘kruintje’ tussen beide ogen) op de kop dik is aangezet (derde foto), het schilderwerk wordt er heel aaibaar door. De haarscheiding is heel kenmerkend voor een koe, iedere koe heeft de haarscheiding weer anders. Ik vind de ‘bubbeltjes’ op de snoet ook zo mooi (duidelijk zichtbaar in de grijze vlekken op de snoet), menigeen schildert dat gewoon glad. De oorhaartjes zijn ook zo mooi en de huidskleur in het rechter oor, de schaduwen en de glans op haar vacht, de gele oorflappen zijn zelfs mooi, ach ja, wat is er niet mooi aan :-D. Er zitten zoveel kleine, fijne details in: ik raak niet op haar uitgekeken. Inmiddels staat ze als achtergrond op m’n bureaublad, zodat ik vaak naar het schilderij kan kijken. Je kunt haar zelfs als ecard (helaas doet een link naar de site van Talens het op dit moment niet) versturen: wie had dat nu ooit kunnen denken, ik niet. En dan te bedenken dat dit pas haar tweede koeienschilderij is. Tinka, volgens mij ben je gewoon een natuurtalent! Bedankt voor foto’s van de tussenstappen en het eindresultaat van het schilderij. Meer schilderijen van haar vind je onder deze link.

De geboorte van een koeienschilderij

 
De geboorte van een koeienschilderij:

 
 
 
 
(Wordt vervolgd).