Het was vandaag alweer de derde winterse dag op rij. De vorige winter zit nog vers in mijn geheugen; ik zit – als boerin – niet op een lange en strenge winter te wachten. Maar goed, het levert wel mooie plaatjes op.
Vanmiddag liep ik m’n rondje langs de sloot.
De grillige figuren in bomijs.
Een paar ongeoogste rijen aardappelen.
Heel in de verte had ik al iets zien bewegen. Ik veronderstelde dat het een zilverreiger was. Toen ik dichterbij kwam, zag ik een ballon dansend in de wind, aan een draadje, zonder kaartje.
Over koetjes en kalfjes 