Het lijkt erop dat het toch langzamerhand lente wordt. Vanmorgen heel vroeg heeft het gevroren,
maar rond koffietijd was de temperatuur buiten dusdanig, dat we het erop waagden onze nieuwe tuinstoelen (en een lekker grote tuintafel) in te wijden: genieten in het kwadraat.
De rest van de dag was het vooral bewolkt, maar uitstekend weer om weer eens in de tuin te werken.
Rond eind maart, als de zomertijd ingaat, kan ik vanuit de woonkamer de zonsondergang zien. Dat duurt tot augustus. Ik zit er dan ook regelmatig naar te kijken. In de wintermaanden kan ik de zonsondergang ook wel zien, maar dan moet ik naar buiten. Het wordt voor mij de komende maanden weer genieten: de zonsondergang zal hier ook veelvuldig verschijnen. Terwijl ik vanavond naar de zonsondergang stond te kijken (met zwakke zonnezuil),
zag ik de opkomende maan.
In het donker lukt het me nooit de maan te fotograferen (altijd overbelicht), maar deze maansikkel kan er wel mee door.
Deze loensende koe keek uit op een leeg winkelplein: het regende.
Ik bleef voor de etalage stilstaan.
Er hing een raamposter met een gedicht van de Belgische Gil vander Heyden.
Na afloop van een regenachtig middagje winkelen smaakte een kop koffie/warme chocolademelk uitstekend. Ook hier was het opvallend rustig. Wat klanten betreft dan: de muzak leek de ruimte te moeten vullen.
Gisteravond was op RTV Noord een interessante documentaire te zien over de Groninger Blaarkop. Hierbij van mij hulde aan de Blaarkopfokkers, die zich niet door de holsteinisatie van de wijs lieten brengen en het ras in stand wisten te houden. Kijk voor deze documentaire op de site van RTV Noord, ‘uitzending gemist?’ en klik vervolgens op ‘Het Verhaal van Groningen’, de uitzending van 24-03-2009 en geniet van dit mooie koeienras.
In mijn supermarkt betaalde ik vandaag als consument xe2x82xac 1.25 voor een liter volle melk (Friesche Vlag), als producent ontvang ik momenteel nog geen xe2x82xac 0.25 voor een liter melk… .
Drie droogstaande koeien – koeien die met zwangerschapsverlof zijn en niet worden gemolken – lopen weer buiten in het weiland. Zo te zien op de foto’s hadden ze er zin in. Bewegen is goed voor ze.
Er staat nog niet genoeg gras, daarom voeren we ze bij met hooi.
En daarna is het lekker rusten en herkauwen in de lentezon.
Vandaag nemen we afscheid van onze oudste koe. Ze heeft hard voor ons gewerkt. Het was daarom ook heel moeilijk om tot dit besluit te komen. Ze heeft een grote etterende wond aan haar buik, vlakbij haar uier. De wond wil niet genezen. Ze heeft er gelukkig ogenschijnlijk geen pijn aan. De aandenken aan haar prestaties hangen bij ons in de keuken. Zo blijft ze toch in herinnering bij ons.
In de tuin vond ik een restant van een hortensiabloem. Ik vond het een mooi voorwerp om te fotograferen. Ik nam het mee naar binnen, legde het op de keukentafel op een wit A4’tje en toen viel het zonlicht op de bloem. Er ontstonden mooie schaduwen. Ik heb van alles uitgeprobeerd, gespeeld met scherptediepte, gespeeld met licht. Op het origineel is de structuur van het papier heel goed te zien en het witte papier was vrij grauw van kleur: niet wat mij voor ogen stond. Ik heb daarom in een fotobewerkingsprogramma de opname lichter gemaakt en het contrast verhoogd. Dit is het resultaat:
Later op de dag kwam ik een blad van een boom tegen, waar alleen de nerfstructuur van over was. Hiermee heb ik hetzelfde experiment uitgevoerd.
Waar ook veel publiek op afkwam, was de veiling van de wedstrijdkoeien aan het eind van de dag.
Sinds de MKZ-crisis in 2001 zijn de regels zo aangescherpt, dat er geen koeienveilingen meer worden gehouden in Nederland – van koeien die afkomstig zijn van verschillende bedrijven. Ik mopper hier wel vaker over ‘Nederland regeltjesland’. Wat is namelijk het geval. De wedstrijdkoeien die geveild werden, mogen niet naar de nieuwe eigenaar: ze moeten eerst drie weken terug naar de verkoper. De koeien mogen wel naar het wedstrijdterrein vervoerd worden, maar vervolgens niet naar de nieuwe eigenaar. Hier moet drie weken tussen zitten i.v.m. mogelijke uitbraak van een besmettelijke ziekte. De wedstrijdkoeien zijn van te voren – d.m.v. bloedonderzoek – onderzocht op verschillende ziektes. De organisatie heeft wel geprobeerd bij het Ministerie van LNV ontheffing voor deze regel te krijgen, maar het is niet gelukt. Na 21 dagen mogen de verkochte dieren pas naar de nieuwe eigenaar. Snapt iemand dit? Ik niet!! De koeienveiling werd gehouden onder toezicht van een notaris. Hoe dat in z’n werk gaat, is te zien op YouTube. (Als het niet druk is op internet ‘HD’ rechtsonder op de balk onder film aanklikken voor een beter beeld).
Wat maakte deze dag nu zo leuk? Allereerst de perfecte organisatie! Daarnaast de enthousiaste inzet van leden van de fokstudieclub Dalen e.o.: iedereen deed wat om deze dag tot een succes te maken. De Young Breeders die geweldig hun best hadden gedaan om de wedstrijdkoeien er tiptop uit te laten zien en de koeien te showen in de (wedstrijd)ring.
De combinatie van veebeoordelingswedstrijd, koeienveiling en open dagen zorgde voor veel publiek. Fokstudieclub Dalen e.o. heeft de melkveehouderij in zuidoost Drenthe goed op de kaart gezet!
De hoofdactiviteit van deze dag – de veebeoordelingswedstrijd – vond plaats in deze tenten.
Om kwart voor tien ’s morgens opende de burgemeester van Coevorden de dag. Hij had zich gelukkig beter voorbereid dan op het symposium.
Daarna begon de veebeoordelingswedstrijd. Het ging deze dag dus niet om wie de mooiste koe heeft, maar wie het best de koeien op uiterlijk kan beoordelen.
Mondelinge toelichting door een van de deelnemers, de jury luistert kritisch.
De jury geeft uitleg.
Fokstudieclub It Pompeblxc3xaad uit Friesland was winnaar van de wedstrijd. Kijk voor meer filmpjes van deze dag hier en hier. De wedstrijd was echter niet de enige activiteit op deze dag. Om publiek te trekken, was deze dag groots opgezet. Er werd een open dag gehouden in een nieuwe ligboxenstal.
Ik vind de kleuren van deze stal erg mooi. De staldeuren lijken op de foto knalrood, maar in het echt is het bordeaurood.
De koeien liepen net een week in deze ruime, prachtige stal.
Ze hebben op dit bedrijf een Westfalia melkstal.
De buurman verderop hield ook open dag. Op dit bedrijf hebben ze een automatisch ruwvoersysteem. Ik heb er helaas geen kijkje kunnen nemen.
Een korte fotografische impressie van deze goed georganiseerde en zeer geslaagde dag. (Wordt vervolgd).
Morgen is de Nationale Boerderij Champions League Veebeoordelen 2009. Vanavond werd nog druk gewerkt. Er wordt veel publiek verwacht. Aan de voorbereidingen zal het niet liggen.
Sinds gisteren staat bij ons een bedrijfsbord in de tuin. Twee jaar geleden hebben we het bord al laten maken. We hadden echter niet een goed idee waarin we het bord wilden plaatsen: in ieder geval niet zo’n pannendakje erboven. Uiteindelijk werd het dit, gemaakt door de timmerman van het plaatselijk aannemersbedrijf. Een houten omlijsting met twee roestvrij stalen buizen (melkleidingen) uit onze oude melkstal.
Je kon destijds kiezen uit een standaardbord met een zwartbonte of een roodbonte koe, maar je kon tegen meerprijs ook een eigen koe laten afbeelden. Wij wilden natuurlijk een eigen koe op ons bord.
Onze koe als vaars (allebei gescande foto’s):
Een paar jaar later:
Met deze koe zijn we vrij succesvol geweest op diverse koeienkeuringen en dat genereerde veel publiciteit (we lieten onze roodbonte koe tussen zwartbonte koeien keuren: destijds niet gebruikelijk en daarom opvallend) en naamsbekendheid in koeienland. Het grootste succes was in 1994, toen werd ze op de landelijke koeienkeuring in haar leefdtijdscategorie derde van Nederland. Alleen… in de koeienwereld gaat het om de eerste en tweede plaats, de derde plaats is geen prijs en telt niet. Desalniettemin waren wij erg blij met dat resultaat. Deze koe is ruim twaalf jaar oud geworden. Ze blijft voor ons een bijzondere koe.
Het was een kort maar kleurrijk einde van deze grijze regenachtige dag. Heel vaag is – tot mijn verrassing – een zonnezuil (sun pillar) te zien.
Van 11 t/m 21 maart is de jaarlijkse Boekenweek. Dit jaar is het thema: Tjielp, tjielp – de literaire zoo. De affiches zijn dit jaar gemaakt door De Designpolitie, een kunstenaarscollectief (ook bekend van Gorilla uit De Volkskrant) uit Amsterdam. Landbouwhuisdieren spelen een rol op deze affiches.
Het paard (ik vind het meer op een kangoeroe lijken, eerlijk gezegd):
het varken:
en het kan niet missen, de leukste van de drie, de (lezende) koe:
Nachtvlinders komen niet bij ons in de stal omdat het er lekker warm is (een frisse stal is beter voor de koegezondheid): ze komen af op de nachtlamp. Onderstaande foto is van november 2008. Er zaten vooral veel najaarsspanners (Agriopis aurantiaria) rond de lamp. Ik had er nog nooit zoveel bij elkaar gezien. Het is wel aardig om er op te letten wanneer welke soort actief is, en welke soorten hier voorkomen.
Op de nachtlamp in de stal komen altijd veel nachtvlinders af. Zo kun je mooi zien welke vlinders in welk seizoen actief zijn. De laatste paar dagen zie ik de Grote voorjaarsspanner (Agriopis marginaria). Dit is een mannetje. Een vrouwelijk exemplaar is vleugelloos. Deze soort vliegt van begin februari tot eind april. (Klik op de afbeelding voor een groter formaat).
De zon deed vanmorgen een verwoede poging om achter het wolkendek te voorschijn te komen: het bleef grijs.
Over koetjes en kalfjes 
