Het leek me gisteravond dat het weer een prachtige zonsondergang ging worden; de lucht was onbewolkt. Omdat ik nu niet meer vanuit de tuin het zicht heb op de zonsondergang, ben ik met statief en camera – en de winterjas aan, het was berekoud – het weiland ingelopen en heb een mooi plekje opgezocht. Het was weer de moeite waard. (Klik op de afbeeldingen voor een groter formaat).
19:57 uur:
20:15 uur:
20:19 uur:
Over koetjes en kalfjes 
15/09/2008 om 11:35
Mooie serie. Vooral om te zien hoe de bewolking op komt zetten.
Ik heb het gisteravond nog heel even overwogen om ook een paar kiekjes van de zonsondergang te maken, maar vanwege de combinatie van vermoeidheid en kou heb ik het uiteindelijk toch maar niet gedaan …
LikeLike
15/09/2008 om 11:55
Inderdaad het zijn prachtige op names. Mooi dat de tijd er bij staat. En wat de kou betreft je moet er wat voor over hebben om mooie op names te maken.
LikeLike
15/09/2008 om 19:59
Ook hier in Zeeland zag ik een prachtige rode gloed na zonsondergang. Het blijft maar duren. Ik dacht dat het vulkaanstof inmiddels wel uit de atmosfeer zou zijn. Maar dat is dus niet zo.
LikeLike
15/09/2008 om 21:10
Prachtig die foto’s zo onder elkaar.
Ja, het was gisteravond echt koud. Had je nog een thermoskan warme koffie mee? 😉
LikeLike
16/09/2008 om 12:32
Schitterend zeg zo’n panoramaview met helemaal zo’n boog. (smorgens op de fiets moet je bijna weer handschoenen aan!)
LikeLike
16/09/2008 om 16:35
Ziet er heel mooi uit! Het wordt trouwens alweer vlug donker ’s avonds…. toch wel jammer!
LikeLike